Askere moral!

Gazeteyi masaya serdim, üzerinde helva ekmek yiyorum. (Ne acıklı)
Bir haber dikkatimi çekti: Mehmetçiğe moral vermek için bazı ünlüler sınır bölgesine gitmiş.
Oldum olası böyle reklam kokan hareketlere prim vermem.
Zaten, askerlere moral versin diye sahne sanatçılarının veya artistlerin savaş bölgesine gönderilmesi adeti, Amerika Birleşik Devletleri akidesi.
Fi tarihinden Marilyn Monroe'yu anımsıyoruz misal, te Kore'ye gitmiş, hem de oradaki deniz piyadelerine moral vermişti. O ara bizim Mehmetçikleri de ihmal etmemişti. (Fotoğrafı var, asker üniforması bile giymiş.)

Yakın yıllardan Kim Kardashian'dan Madonna'ya bir yığın isim var, bu pratiği hayata geçiren.
Biraz sörf yaptım net ortamında, olay ABD'li asker olayı da değil aslında.
Sarah Connor hanım kızımız da gitmiş Afganistan'da görev yapan Alman askerine görünmüş.
Hasılı, hatun kişi sanatçıların, erkek kişi askerlere moral motivasyon sağlayacağı, zaten bilinen realite.
Dedikten sonra bakalım Mehmetçik'e moral vermeye 'bizden' gidenlere:
Erhan Güleryüz, Tamer Karadağlı, Yavuz Bingöl, Mustafa Ceceli, Erhan Yazıcıoğlu, Volkan Severcan falan...
Ben asker olsam, moralim çok düzelmezdi, bu kadar bıyıklı- bıyıksız adamı bir arada görünce.

Kar görmeden gitti kış

Kar düşmeden cemre düştü. Cemre ne?
Havaya, suya ve toprağa düşen, düşmesi baharın habercisi sayılan şey!
Şimdi ister otur Nazım'ın 'acayipleşti havalar' diye bilinen şiirini oku, ister birer hafta arayla düşecek cemreleri say.
Durum değişmez. Elde kala kala bir mart kaldı. Eskilerin 'Kocakarı kışları' yaşadıkları mart. Atasözü bile vardır: 'Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır!'
Mart'ın martlık yapmayacağı da hepten ılıman geçeceği de gerçi şimdiden belli.
Çünkü çevrecilerin deyişiyle, şehirlere kar yağma ihtimali yok denecek kadar az.
Çünkü şehirlerin ısısı, gerek egzoz emisyonları, gerekse evlerin ısıtılması marifetiyle 2 derece arttı.
Bu 2 derece, kar yağışının önündeki en büyük engel. Kar görmeden kış mevsimi geçirmek de varmış kaderde. Küresel ısınma dediler dediler inanmadık milletçe.
Karsız kış!
Buyur, bundan daha büyük kanıt mı olur.

İsim var secerede sadece!

Son günlerde bir 'soyağacı muhabbetidir' gidiyor. Herkes dedesinin dedesinin ismini öğrenmeye gayret ediyor. Secerede isimden ve doğum yerinden başka bişey yok oysa.
Yani ne bir meslek, ne başka bişey.

Kendimden örnek vereyim, dedelerden biri gitmiş Rusya'ya, kızı kolejin kapısından kapmış, getirmiş memlekete, 'Sofia' olan ismini 'Safiye' yapmış, oturtmuş evde.
Belki bir zorbalık söz konusu, belki de büyük bir aşk hikayesi.
İçeriği bilmeyene secerede yazan sadece, Safiye!
Oysa orada var başka bir hikaye!