İtinayla kamuoyu oluşturulur...

Ulusal haber ajanslarından birinin Etyemez ilçe muhabiri olan Zülfikar Fikriyok, Sormagir Sokak'tan geçerken yol kenarında gördüğü kuyruğu ve bacakları kesilmiş ölü kediye öylesine baktı.
Tiksindi haliyle, leş kokusunu duymamak için baş ve işaret parmağıyla burnunu sıktı, adımlarını sıklaştırdı.
Bu, orası burası kesilmiş bir hayvanı ilk görüşü değildi, son da olmayacaktı büyük ihtimal ve Zülfü ilerleyen günlerde bu tarz olayların ulusal çapta haber olmasına (ne yalan söyleyelim) epeyce bir şaşırdı. O ölü kedinin fotoğrafını çekse ve merkeze gönderse, bölge haberleri müdüründen 'Bu ne lan, böyle fotoğraf mı olur!' diye fırça yiyeceğine emindi.

Yukarıdaki hikayeyi uydurdum.
İsimlerdeki tuhaflık, uydurduğumu şıp diye anlayın diye...
Biraz 'içeriden biri' gibi anlatayım.
Bir haber kamuoyunda ses getirirse, benzerleri de üretilir.
Üretilir dediğim zaten vardır o haberler, servise konur. 'Müşteri var' diye düşünülür!
Şimdi gözlerinizi kısıp misal son 2-3 senede nelerin gündeme geldiğini düşünün bu ülkede.

İş kazaları, kadına şiddet, hayvanlara eziyet

1. Bir dönem oluyor, sürekli iş kazalarını konuşuyoruz. İnşaattan düşen işçiler, sıfır güvenlik önlemli çalışma koşulları, tersane işçilerinin bir bir hayatını kaybetmesi vesaire...
Sonra şıp diye kesiliyor bu haberler. Sanıyoruz ki ondan sonra hiç işçi ölmüyor iş kazalarında.
2. Bir dönem oluyor, sürekli kadına yönelik şiddeti, kadın cinayetlerini konuşuyoruz. Sokak ortasında boşandığı eşi tarafından öldürülen kadınlar, dayak yiyen, yerlerde sürüklenen kadınlar, kadınlar, kadınlar...
Sonra şıp diye kesiliyor bu haberler. Sanıyoruz ki ondan sonra hiç kadın ölmüyor, hiçbir kadın dayak yemiyor.
3. Bir dönem oluyor, sürekli hayvana eziyet konuşuyoruz. Bir köpeğin bacakları kesiliyor, sosyal medyada yayınlanan bir bakış tüm ülkeyi yaralıyor, içini acıtıyor, akabinde ülkenin çeşitli yerlerinden gelen kesik bacaklı hayvan haberleri, yerlerde sürüklenen köpekler, tekme atılan kediler vs vs. Sonra şıp diye kesiliyor bu haberler de.

Kayıp çocuklar ülkesi

Şimdi.
Önce Eylül, sonra Leyla.
Hap kadar çocuklar harcandı göz göre göre.
4. Bu aralar duyarlılığımız, kayıp çocuklar üzerine.
Bu ülkede resmi açıklamalara göre hem de, kayıp çocuk sayısını eminim öğrenmek istemezsiniz! Binlerce çocuk yok ortalıkta ve anneler babalar nerede olduklarını bile bilmiyor. Daha önemlisi yaşayıp yaşamadıklarını da.
Türkiye İstatistik Kurumu'nun (TÜİK) 'adli istatistik verileri'ne göre son 8 yılda kayıp çocuk vakaları 100 bini aştı. Bu sayı, tam 16 ülkenin nüfusundan fazla.
Üstelik kayıp yüz bin çocuğun 59 küsur bini kız çocuğu.
Kız çocuğunun evden kaçmasının sebebi nedir sizce?

Özetle, iş cinayetleri devam edecek, kadına şiddet devam edecek, hayvana eziyet devam edecek ve çocuklar da maalesef kaybolmaya devam edecek bu ülkede... Yaz- konuş- unut bir süreç bu yaşadığımız...
Can yakıcı soru şu aslında belki de:
Eskiden de bu kadar kokuşmuş bir yer miydi bu ülke?