Fırsat eşitliği ile engelliye her gün bayram

Dini ve resmi bayramlar, toplumumuzun en önemli birleştirici özel günleridir. Ana teması "paylaşmaktır." Geçmişten günümüze süren bu gelenekler, ortak değerlerin birlikte, herkesin imkanları oranında çevresine sunabildiği kadarıyla yaşanır ve yaşatılır. Bu sayede birlik- beraberlik paylaştıkça artar ve daha mutlu topluluklar ortaya çıkar.
Ülkemizde özellikle özel günlerde, geçmişten gelen ananelerden kaynaklı bu çabaların üst düzeyde yaşatıldığını görmekteyiz. Bu söylediklerimin çoğunluğu engelsiz bireyler için geçerli bir yaşam tarzı olduğunu ayrıca belirtmek isterim.
Neden? Engelli bireyler zaten günlük yaşamlarında erişebilirlik, ulaşılabilirliktir yaşadıkları en büyük sıkıntılardır. Yaşanan bu durum "ayrımcılığa" ortaya çıkarmıştır. Erişilebilirlik, ulaşılabilirlik, işsizlik, temel insani hizmetlerden fırsat eşitliği temelinde yeterince yararlanamamaları da, ayrımcılığa uğradığını, aynı haklara sahip olmalarına rağmen engelsiz bireyler tarafından göz ardı edildiğini göstermektedir.
Ülkemizde 2005 yılından başlayarak engelliler için bir dizi çalışma başlatıldı. Bunu inkar edemeyiz. Fakat zorunlu olması gereken rutin durumlar için yapılan çalışmaları, siyasiler, bürokratlar, yerel yöneticilerin bir lütufmuş gibi göstermeleri, engelli bilincinden uzak, insan haklarını hiçe sayan söylemlerle dile getirilmektedir. Elbette bunları yapmayan azınlık yönetici kitlesi de olduğunu hatırlatmamız gerekir.
Her zaman söylediğimiz temel çözüm ise 'fırsat eşitliğidir.' Siz öncelikle çevresel faktörleri, engellilere göre düzenler, eğitim, sağlık gibi temel konularda bu fırsatı sağlarsanız, gerisini engelli bireyler kendileri halledeceklerdir. Unutmayalım ki fırsat eşitliği verilen engelliler, daha üretken, aidiyet duygusu daha fazla, rol-model, kendine yeten ve topluma hizmet eden bireylerdir.
Bir de işin beşeri tarafından bakalım. Türk insanının ne kadar merhametli ve yardımsever olduğunu hepimiz biliriz. Engelliye yaklaşımda merhamet temelinde başlayan, acıma eylemiyle cereyan eden yanlış davranış sergilenir. Karşısındaki normal insan değil muhtaç, zavallı, bireydir! Bu durumu bakışları, sözleri kısaca tutum ve davranışları ele verir. Bu da engelli bireyi oldukça üzer. Hiç empati yapılmaz. Sadece nefes alıp verebilir kendi başına!
O düşünüp, yorum yapamaz! Belki de bir şeyler yapmaya hakkı yoktur! Allah onu öyle yaratmış, ne yapalım? Düşünceleri altyapıda vardır. Oysa ki kendisinden farkı olmayan engelli bireye sağlıklı bireyle kurduğu iletişimi kursa, kişilerin engelini öğrenip, iletişim becerilerini bu yönde geliştirse sorun kendiliğinden çözülecek.
Kendi sunmadığımız imkanlar için başkalarını ayrımcılığa tabi tutamayız. Her durumda "fırsat eşitliği tanıyarak engellilere her gün bayram" yaşatalım.
İyi bayramlar...