Ruhsal seferberlik başlatılsın

Her yıl 10 Ekim'de 'Dünya Ruh Sağlığı Günü' kapsamında mesajlar veriliyor, cılız da olsa bazı bilgilendirme etkinlikleri düzenleniyor. Dünya Ruh Sağlığı Federasyonu bu yıl Ruh Sağlığı Günü için temayı 'Eşitliğin olmadığı dünyada ruh sağlığı' olarak belirledi. Adaletsizliğin, eşitsizliğin daha da derinleştiği günümüzde çok ama çok anlamlı bir tema belirlenmiş.

Hali hazırda küresel çapta ve yereldeki eşitsizlikler giderek artmakta ve bu tablo, her geçen gün daha da çetrefilli sorunlara yol açmaktadır. Eşitsizlik konusuna salt gelir ya da eğitim konusu özelinde bakmamak gerekiyor. Eşitsizlik, aynı zamanda birçok ruhsal problemin oluşmasında, şiddetlenmesinde veya tekrarlamasında kritik rol oynayan bir olgu.

Bu eşitsizliği, ruh sağlığı hizmetlerine ücretsiz, kolay erişim noktasında ele aldığımızda ise daha başka bir fotoğraf çıkar karşımıza.

Dünya Sağlık Örgütü, 'sağlık' kavramını 'Sadece hastalık ve engel durumunun olmayışı değil; bedence, ruhça ve sosyal yönden tam bir iyilik hali' olarak tanımlamaktadır. Yani bedensel sağlık, ruhsal sağlıktan ayrı düşünülemez. İşte ruh sağlığının ve ruh hastalarının toplumda farkındalığını arttırmak amacıyla literatüre geçen Dünya Ruh Sağlığı Günü'nde her zaman altı çizilen konu bu olmuştur. Yani beden ve ruh olarak ikiz sağlık yapısına dikkati çekilmektedir.

Günümüzde ruh sağlığı politikalarının, toplumun ve kamuoyunun gündemine taşınması ihtiyacını da göz ardı edemeyiz.

Bu yılki tema üzerinden ilerlemeye devam edelim... Sivil toplum kuruluşlarının, bilhassa dezavantajlı kesimlerin sorunlarının dile getirilmesi ve çözüme kavuşturulması anlamında çok büyük sorumluluklar üstlendiğini her fırsatta vurgularım. Bu vurguyu, yazının konusunun güncelliği vesilesiyle bir kez daha yapmak isterim.

Şunu çok iyi bilmeliyiz ki yerelde eşitsizlikle mücadelede en kritik görev, sivil toplum kuruluşlarına düşüyor. Bu yüzden sivil toplum kuruluşlarının bu mücadelede desteklenmesi ve çözüm yollarının uygulanması için önlerindeki bürokratik ve ekonomik engellerin kaldırılmasına öncülük yapılması gerekmektedir.

Ruh sağlığı hizmetlerine erişimdeki eşitsizlikler ve ayrımcılıklara karşı her geçen gün daha da artan hayat pahalılığı gerçeğini de göz önünde bulundurarak ivedi ve çok etkin adımlar atılması için tam zamanı.

Detaylı yol haritaları, pratik öneriler ve kararlı irade ile bu yolda büyük kazanımlar elde etmek inanın çok zor bir şey değil. Toplumun tüm katmanları ile birlikte ruh sağlığı hizmetleri alanındaki profesyonellerin görüşleri alınarak bu yol haritası üzerinde toplumsal mutabakat ile ilerlenmesi gerektiğini düşünüyorum.

Unutmayalım ki pandemi döneminde ruhsal bozuklukların sayısında dramatik artışlar kaydedilmiştir. Sadece Türkiye değil tüm ülkelerin yerel otoriteleri, sivil toplum kuruluşları ve bilimsel çevreleri mevcut eşitsizliğin ruhsal sağlık üzerine olan etkilerini araştırmak için topyekûn bir seferberlik başlatmalı. Bu eşitsizlikle mücadelede gerekli adımların atılması noktasında görev ve sorumluluk üstlenmekten korkmayalım.