Ünlü etkisi

Sosyal mesaj içeren kamu spotlarında ünlü kullanılmasını mantıklı bulsam da, reklam sektörünün her ürün için ünlü isim arayışında olmasını pek anlayamıyorum nedense. Belli bir şöhrete erişmiş insanların markalarla anlaşma yapması, o markanın yüzü olması gelenekseldir, tamam. Ama her üründe de ünlü kullanılmaz ki arkadaşım. 
Toplumda insanlara örnek olmak eski ünlülerin işiymiş. Şimdilerde sosyal medya, her türlü haberin hızla yayılması ve kişisel yaşamların bu kadar göz önünde olması ünlülerin inandırıcılığını da güvenilirliğini de oldukça sarstı gibi geliyor bana. Kaldı ki birçok reklam da izleyiciyi, hitap ettiği kitleyi alık yerine koyuyor aslında. 
Yani izlediğimizde o süper ünlü arkadaşın saçlarını evde boyadığına inanmıyoruz biz ya da diğerinin ucuzluktan giyindiğini düşünmüyoruz. Tamam, ünlüler de insan ve özlerinde bizden farkları yok gibi dursa da o saçların bir kuaförün elinden çıktığı da çok belli be arkadaşım. 
İnsanlara mesaj vermek çabasında olan kamu spotlarında ünlü isimlerin kullanılması, örnek olmaları açısından anlamlıdır kabul ediyorum. Ama insan hayatının küçük detaylarında kendisi gibi birini görmek istemez mi izleyici? Deterjan reklamlarında ünlülerin arka fonda kalması, aramızdan kadınların temizlik yapıyor olması da bunu fark eden reklamcıların oyunudur belki. 
Ben bugüne kadar “aaa bak Jennifer Lopez de bu şampuanla yıkıyormuş saçlarını” diye heyecanlanıp markete koşan kadın görmedim. Ya da kullandığı kozmetik ürünlerini reklamdaki ünlünün tanınırlığıyla değerlendirenine rastlamadım. Beyaz pantolon olayına hiç girmiyorum bile. Yani hangimiz bir banyo ürününü reklamında çok sevdiğimiz bir sanatçı oynuyor diye aldık ki düşününce. 
Ünlü etkisini kim keşfetti, ne düşündü bilmiyorum. Ama ben içimizden insanların rol aldığı reklamları daha samimi, daha mantıklı buluyorum. Karizmatik sesiyle algılarımızla oynayan ünlülerin seslerinin kullanılması bambaşka bir olay elbette, ama ünlü etkisi dediklerinin işe yaraması için ergenlere hitap ediyor olması gerekmez mi sizce de? Sonuçta insan ancak o kendini arama yaşlarında düşüyor böyle dertlere, o yetişkinliğe geçiş aşamasında abartıyor hayranlığın boyutunu. 
Yoksa ne ünlüler geliyor aklımıza alışverişte ne de hangisinin ne kadar güvenilir olduğu, haksız mıyım?