Bütünlük sağlanınca…

Ziraat Türkiye Kupası’nda Bursaspor takımı Atatürk Stadı’nda Es-Es karşısında öyle bir maç çıkardı ki; Ben çok   etkilendim. Motivasyon ve kazanma arzusunun getirdiği koşu kalitesi. İstek ve oynama coşkusunun getirdiği teknik ve taktik üstünlük. Ve sonucunda kazanılan dört gol ve sayısız gol pozisyonları. İnanın bu sezon kendi evimizdeki en iyi oyundu. Bu isteği gören 12. adamın da devreye girip Timsah’ı şahlandırmasını da unutmayalım. Aslında her iki takım oyuncularına da baktığımızda Es-Es’in hiç te Bursaspor’dan aşağı kalan yanı yoktu. Ama Timsah’ı üstün kılan şey fizik kalitesi ve atletik yapı içindeki takım hızının yukarıya çıkması, Es-Es’in işini bitirdi diyebiliriz. Ayrıca, takım içi kuvvet dağılımındaki dengeli yapı, Timsah’ın hem merkezden hem de kanatlardan etkili olmasında önemli etkendi. Yeşil Beyazlılar da orta alanda özellikle Sestak’ın aldığı her top ile dikine oynaması rakipte endişe yaratırken, Belluschi’nin topa olan müthiş hakimiyetiyle Es-Es savunmasının arasına girmemiz, Şamil ile oluşan kontrollü savunma Timsah’ı öne çıkardı. Sadece hücum bölgesinde en durağan isim Fernandao idi. Aslında biraz hareketli olsa, iki kanattaki Kazım ve Ferhat mükemmel toplar gönderdi. Demek ki Brezilyalı golcünün biraz daha zamana ihtiyacı var. Ayrıca, Frey ve savunmadaki oyuncuların disiplinli oyunu övgüye değerdi. Kaptan Serdar Aziz’in sakatlanması her ne kadar şanssızlıksa da alternatifi İbrahim Öztürk’ün olması Timsah’ın şansıydı. Sonuçta bu maç, istikrar adına ve geri dönüşüm adına Bursaspor için önemliydi. Bütünlüğü sağladığı takdirde Timsah’ın aşamayacağı engelin olmadığını görmek de beni çok mutlu etti.