Vekil olarak Allah yeter

Allah'ın sıfatlarından biri olan "VEKİL" kelimesi KUR'AN-I KERİM'de çok yerde zikredilmektedir.
İnsan aciz bir varlıktır. İnsanoğlunun hayat yolculuğunda kâh rahat dönemleri olur kâh sıkıntılı zamanları olur. İnsanoğlu her halinde Allah'a sığınmalıdır. Allah'a sığınan insan, her türlü halinin üstesinden gelir.
Kişinin çeşitli dert ve sıkıntılar karşısında "Allah bana yeter. O ne güzel vekildir"  diyerek Kadir-i Mutlak olan ALLAH'a sığınması çok önemlidir. Böyle söyleyen bir kişi yalnız olmadığını bilir. ALLAH'ın kendisiyle olduğunu bilen bir insan, huzur ve güven içerisinde yaşar.
Böyle dua eden bir kişi aslında şunu söylemek istemektedir: "Ey Allah'ım! Ben ancak Sana güveniyorum. Sığınılacak ancak Sensin. Benim vekilim Sensin. Göz açıp kapama süresi kadar bile olsa, beni şeytanın ve nefsimin eline bırakma! Zira biliyorum ki; şeytan ve nefsim vekilim olurlarsa beni Senden uzaklaştırırlar. Senden uzaklaşırsam mahvolurum. Ancak vekilim Sen olursan, doğru yolu bulur ve kurtuluşa ererim."
İnsan yaşadığı şartlar dahilinde ister başına bela ve musibetler gelmiş olsun, isterse rahatlık ve muvaffakiyet içerisinde olsun her iki halde de "HASBÜNALLAHÜ VE Nİ'MEL VEKİL" yani "ALLAH BİZE YETER. O NE GÜZEL VEKİLDİR" (Ali-i İmran-173) demelidir. Böyle diyen bir insan imanından lezzet alır. Böyle diyen bir insan için zindanlar saray, dertler mutluluk olur.
Kur'an-ı Kerim'de peygamberlerin hayatlarından örnekler vardır. Konumuza uygun birkaç misal vermek istiyorum:
Ateşe atılan Hz. İbrahim (a.s) kime sığındı? ALLAH'a...Allah kendisine sığınan Hz. İbrahim (a.s)'i ateşten kurtardı.
Denizin ortasında Hz. Musa (a.s) kime sığındı? ALLAH'a...Allah kendisine sığınan Hz. Musa (a.s)'yı kurtardı.
Kardeşleri tarafından kuyuya atılan Hz. Yusuf (a.s) kime sığındı? ALLAH'a...Allah kendisine sığınan Hz. Yusuf (s.a.s)'u kuyudan kurtardı.
Balığın yuttuğu Hz. Yunus (s.a.s) kime sığındı? ALLAH'a...Allah kendisine sığınan Hz. Yunus (a.s)'u balığın karnından kurtardı.
Bir kuru dal parçası bile kendisine sığınan kuşları böcekleri koruyor da, alemlerin Rabbi olan ALLAH kendisine sığınan kulunu korumaz mı? Elbetteki korur. Hem de en sağlam ve en güzeliyle... 
Sonuç olarak; "Allah bana yeter. O ne güzel vekildir" sözü bir insan için büyük bir enginlik ve zenginliktir. İnsan daralan ruhunu ve kalbini bu söz ile rahatladır. 

"Ben bu davadan vazgeçmem"

İslam dini, Mekke'de her geçen gün dalga dalga yayılıyordu. Müşrikler bu durumu bir türlü hazmedemiyor ve çok rahatsızlık duyuyorlardı. Peygamber Efendimiz (s.a.s)'e ve müminlere çeşitli işkenceler yapıyorlar ve ağır hakaretlerde bulunuyorlardı.
Müşrikler karar verdiler ve Peygamber Efendimiz (s.a.s)'i davasından vazgeçirmek için amcası Ebu Talib'e geldiler. Peygamber Efendimiz (s.a.s)'e makam-mevki, şan-şöhret-servet gibi türlü imkanlar vaat ettiler. Davasından vazgeçmediği takdirde Peygamberimiz'i öldüreceklerini söylediler. Lakin Peygamber Efendimiz (s.a.s) ne onların tehditlerinden korktu ne de tekliflerine iltifat etti. Ve şöyle cevap verdi:
"Amca! Vallahi güneşi sağ elime, ayı da sol elime verseler, ben bu davadan asla vazgeçmem."

Günün duası

"Allah'ım! Açıklarımı ört, korkularımı gider ve bana güven ver. Allah'ım ayıplarımı ört ve korkularımı gider."
"Allah'ım, cimrilikten ve korkaklıktan sana sığınırım."