Yaşlılara hürmet insanlık için bir hizmettir...

Yaşlılar Haftası’nı kutluyoruz. Yaşlılarımız kimimizin anne ve babası, kimimizin dede ve ninesi, kimimizin ise amca, dayı, hala ve teyzesi. Hepsi kanımız ve canımız. 
Doğum ile ölüm arasında gerçekleşen yolculuğa “hayat yolculuğu” denir. Bu yolculukta çocukluk, gençlik, olgunluk, yaşlılık gibi duraklar vardır. Ömrü var olanlar bu durakların hepsine uğrar ve bir müddet zaman geçirirler. Ömrü var olanların hayat yolculuğunda uğradıkları en son durak yaşlılık durağıdır. 
Yaşlanmak; ömrü olan her insan için kaçınılmaz bir gerçektir. Bugün yaşlı olanlar dün genç idiler. Bugün genç olanlar da yarının yaşlıları olacaklardır.
Yaşlılık dönemi insanın fiziksel olarak daha zayıf ve güçsüz olduğu bir dönemdir. Bu gerçeği Kur’an-ı Kerim şöyle beyan buyurur:
“ Kime uzun ömür verirsek biz onun gelişmesini tersine çeviririz. Hiç düşünmüyorlar mı?” (Yasin-68)
Fiziksel anlamda daha zayıf ve güçsüz, ruhen daha hassas bir dönem olan yaşlılıkta insan, sevgi, ilgi ve desteğe daha fazla ihtiyaç duyar. İnsan küçükken de yaşlıyken de korunmaya, sevgiye, ilgiye ve desteğe muhtaçtır. 
İnsanın en yalnız kaldığı veya etrafının en tenhalaştığı dönem yaşlılık dönemidir. Yaşlıları ve büyüklerimizi senenin sadece bir haftasında hatırlamak veya ziyaret etmek bizim inancımız ve kültürümüzle bağdaşmaz. Onları imkanlarımız dahilinde her zaman ziyaret etmek, aç iseler doyurmak, çıplak iseler giydirmek, düşkün iseler destek olmak, acılarını paylaşarak azaltmak, sevinçlerini de paylaşarak çoğaltmak dini bir görevimizdir.
İslam ahlakının yüce değerlerinden biri de büyüklere saygı, küçüklere de sevgi göstermek ve merhamet etmektir. Bu gerçeği Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) şöyle ifade eder:
“Küçüklerine merhamet etmeyen, büyüklerine saygı göstermeyen bizden değildir”
Biz Müslümanların her konudaki önderi ve örneği Peygamber Efendimiz (s.a.s)’dir. Peygamberimiz kendisinden küçük olsun büyük olsun insanlara daima sevgi beslemiş, saygı duymuş, ziyaretlerinde bulunmuş, onlara yardım etmiştir