Dün 19 Mayıs'tı. Sağolun.

İnsanoğlu, özünde sahip olduğunu zannettiği herşeyin emanetçisi olduğunun farkındalığını yaşamadan gelip, gidiyor. Hele hele sahip olduğunu varsaydaydığı şeyler, için bir mücadele vermediyse, onun da bir kıymeti kalmıyor.

Bu yaşamın her alanında bireysel ve toplumsal bazda geçerli olduğuna inandığım bir bakış. Kuşkusuz bunun farkındalığını yaşayan şanslı insanlar da var.

Bu yazıyı 19 Mayıs 2021 tarihinde yazıyorum. Sabahın erken saatlerinde kalkıp, aile geleneğimiz olan Milli Bayramlar'da bayrak asma eylemini gerçekleştirdikten sonra bilgisayarın başına oturdum. Okuduğunuzda bir gün geçmiş olacak.

İKİ YEMEK ARASI ÖZGÜRLÜK VE CUMHURİYET

Sizi önce 102 yıl öncesine götürmek istiyorum. Ve önce Hikmet Feridun Es'in bir anlatımını aktarmak istiyorum:

"16 Mayıs 1919, Beyoğlu Caddesi öğle saatleri. Tokatlıyan Oteli'ne lacivert kostümlü, koyu renk bir boyunbağı takmış Mustafa Kemal girer. Tokatlıyan'ın lokanta tarafına geçer. Köşedeki masaya oturur. Ve her zaman buraya gelişinde kendisine hizmet eden şef garson Karabet'e seslenir:

'Bana bir şiş kebap... Ondan sonra pilav ama üzerinde fasulye olsun ve elma kompostosu...'

Şef garson, istenilen yemekleri getirir. Bir aralık, sarışın adam, şef garsonun yüzüne bakar, ona 'Karabet... Karadeniz'de gemilerin mi battı? Niçin böyle dertli duruyorsun?' der.

'Paşam! Memlekette düşmanlar gezinip duruyor. Cemal paşa filan hep kaçtılar. Onu düşünüyorum.'

Mustafa Kemal 'Düşünme. Onlar kaçtı ise, ötekiler de, düşmanlar da buradan gidecekler. Sen şimdi bana hesabı getir' der

Oradan çıkar, Beşiktaş iskelesinden motora biner ve Bandırma vapuruna geçer.

Aradan 8 sene geçer. 1927'de Mustafa Kemal, İstanbul'a gelir. Tokatlıyan'dan içeri girer, Anadolu'ya gideceği gün oturduğu masaya oturur. Garson Karabet'i çağırır, 1919'da verdiği 'düşmanlar da buradan gidecekler' sözünü yerine getirmenin huzuru ile 1919'da yediği yemeğin aynısını sipariş verir."

BİRLER VE BİR NOT

Evet, ülkemizin özgürlüğüne ve Cumhuriyete uzanan yolculuk, işte böyle başlar.

Bir tarih 16 Mayıs 1919... Bir vakit öğle üzeri... Bir iskele, Beşiktaş iskelesi... Bir motor adı yok... Bir yer Kız Kulesi açıkları... Bir 41 yaşında posta vapuru adı Bandırma... Bir kaptan İsmail Hakkı(Durusu)... Bir rota Samsun... Bir lider adı Mustafa Kemal... Bir tarih 19 Mayıs 1919... Bir vakit pazartesi 08.15... Bir iskele açıkları, Dil İskelesi... Bir taka...

(Mustafa Kemal Paşa ve silah arkadaşları, bugünkü Samsun Büyük Oteli ve Yaşar Doğu Spor Salonu arasında bulunan ilk adım anıtının olduğu yerdeki Fransızlar'dan kalma Dil (Reji) İskelesi'nden karaya ayak basar...)

Dokuzuncu Ordu Müfettişi Mustafa Kemal Paşa'dan sonra gemideki en kıdemli subay Kurmay Başkanı Albay Kázım (Dirik) 'dır.

1879'da Manastır'da doğan Kazım Dirik, gençlik yıllarının tamamını Bursalı Mehmet Tahir Efendi'nin himayesinde geçirmişti.

Bursalı Mehmet Tahir Bey, 1861'de Bursa'da doğdu. Kendisi özellikle "Osmanlı Müellifleri" isimli ansiklopedik çalışması ile tanınır. 1908-1912 yılları arasındaki Osmanlı Mebusan Meclisi'nde Bursa mebusu olarak bulunur. Çeşitli askeri okullarda, öğretmenlik ve Askeri mahkemede hakimlik yapar.

SON SÖZ

O dönemlerle ilgili bu ükedeki o dönemleri yaşamışların, çocuklarının, torunlarının ve daha sonrakilerin hep anılaır vardır. Bu da benden.

Evlendiği günün ertesi günü görevinin başına dönüp, 10 küsür yıl sonra evine dönen, Balkan Savaşı, I. Dünya Savaşı, Çanakkale, Kurtuluş Savaşı'nda savaşan gazi olan ve Rusya'da 9 ay esaret yaşayıp, kamptan kaçan 1880 doğumlu Çanakkale ve İstiklal Madalyası sahibi Harp Okulu Mezunu dedem Albay Gazi Mustafa Vehbi Kuter'i ve tüm şehitlerimizle, gazilerimizi rahmetle anıyorum.

Sağol Atam.

Sağolun dedelerimiz, ninelerimiz. İyi ki vardınız.

Kıymetini bilelim, gururunu yaşayalım.