Gazozuna maç ama heyecan verdi

İstanbul 3’lüsüne karşı farklı bir Bursaspor daha izledik.
Onlara karşı ayrı bir motivasyon ve istek var.
Net ve açık.
İlk yarıda hemen kendini gösteren bu özel durumla farkın açılmaması, maçın kopmaması mucize.
Stoch’un şutları, Kubilay’ın kale ağzında kaçırdığı, daha baştan işini bitirirdi Cim Bom’un.
Kubilay burada heyecan-acemilik karışımı bir imalat gerçekleştirdi ama ne olursa olsun, oynayarak tecrübe kazanması çok önemli. Onu fazla eleştiremeyiz.
Galatasaray’da Selçuk,Umut,Podolski, Yasin organizasyonlarına karşı Batalla daha ustaca top taşıması ve dağıtması ile sahada hemen farklılığını ortaya koydu ancak, galibiyete yetmedi.
“Gazozuna maç” diyorduk ama seyirci ve sahadaki heyecan fazlalığı günün artısı oldu.
Doğrusu Galatasaray’ın da bu kadar istekli oynayacağı, kanatları iyi kullanıp Bursaspor savunmasını ısrarla hataya zorlamaya çalışacağını beklemiyorduk.
Maça heyecan getiren aslında 2 tarafın da devamlı hücumu düşünmesiydi.
Bursaspor savunmasında Şamil şanssızlığı, Sivok ise gol için ileri çıkışında Batalla’nın akıl ürünü nefis ortasına aynı güzellikle attığı kafa ile dikkati çekti.
Çek futbolcu savunma değil de, rakibin üstüne kabus gibi çöken bir santrfor gibiydi.
Galibiyet yok ama, bu heyecan ve atılan bol şutlar da yeter diyoruz.