Hırsla kalkan yine zararla oturdu

Konya'ya deniz getirme olayı gibi.
Az daha Ankara'dan savaş gemileri kaldırıyorduk İzlanda'ya.
İngiltere, 12 bin kilometre uzaklıktaki Falkland adalarını alır da biz alamaz mıyız?
Bir fırça ile nerelere geldik, çok önemli maçın da içine ettik.
Ne kadar seviyoruz abartmayı ve futbolun içinde boğuşmayı, didişmeyi.
İyi ki bir Fransayı yendik. TBMM'de zafer beyanatları vermeyen kalmadı. Sahada mücadele eden futbolcular ve Şenol Güneş değil, siyasetti sanki.
Herkes fotoğrafın içinde yer almak için birbirini ezdi.
Halbuki çok değil, daha 7 ay önce A Milli Takım yine Konya'da İsveç'e 1-0 yenilip küme düştüğünde herkes arazi olmamış mıydı?
Var mıydı bir tane suçu kabullenip ortaya çıkan?

Arda Turan Milli Takım'ın uçağında gazeteci döverken bu kadar büyük tepkinin onda biri dahi çıkmış mıydı?
Şimdi ise 1 galibiyet ve ardından fırça ile herkes aslan kesildi. İzlanda'ya nota bile verildi.
Ancak en önemlisi, İzlanda maçının bu olayların gölgesinde kalmasıydı. İkinci plana düştü. İzlandalılar ise, "Nefret bizi motive etti" yorumunda bulundu. Maçtan sonra İzlandalı futbolcu Emil Hallfredsson'un söyledikleri de gerçeği daha iyi yansıttı:
"Fırça, tüm ülkenin dikkatinin bu maça çevrilmesine yol açtı. Bu olaylar sonrası tribünler tamamen doldu. Buna ihtiyacımız vardı"
Sonuçta, gereksiz yere bu kadar çok büyütülen bir olayla, rakibin ekmeğine adeta yağ sürüldü. Hırsla kalkan bir kez daha zararla oturdu.
Daha sakin kalarak, sadece bu çok önemli maça odaklanmak gerektiğini bir kez daha anlamışızdır herhalde. Ayrıca her türlü olayın sadece UEFA'da çözümlenebileceğini, gerekli cezanın da sadece oradan çıkabileceğini ne çabuk unutuyoruz ki?