Camide domuz kesmişlerdi

Osmanlı hakimiyeti altında bulunan Kosova ve İşkodra, 19. yüzyılın sonları ile 20. yüzyılın başlarında ilginç kışkırtmalara sahne olmuştu. Olay çıkarmak isteyenler, bir defasında bir camide gece gizlice domuz kesip duvarları domuz kanıyla kirletmiş ve başı ile gövdesini birbirinden ayırdıkları domuzun leşini de camide bırakmışlardı.
Sabah namazını kılmak için gelen cemaat bu manzara karşısında çılgına dönmüş ve ortalık bir anda birbirine girmişti.
Bölgedeki nüfuzlarını artırmak isteyen Avrupa devletleri, topraklarını genişletmek isteyen küçük Balkan devletçiklerini 19.asırda devamlı tahrik etmişler ve Balkanlar yüzyılın özellikle son çeyreğinde sürekli sürtüşmelere sahne olmuştu. Sürtüşmeler Müslüman- Hıristiyan çekişmesi şeklinde cereyan ediyor ve daha çok dağlık yörelerde yaşayan bölge insanı sert karakterli olduğu için, çatışmalar da çok sert geçiyordu.
Son dönem Osmanlı tarihçilerinden Prof. Dr. Vahdettin Engin’in Osmanlı arşivlerinde bulduğu bir belgeye göre, 1900 yılının temmuz ayında İşkodra’nın dağlık bir bölgesi olan Reyol’de bir gece gizlice camiye giren Hıristiyanlar bu domuz kesme hadisesini yapmışlardı. Müslümanlar, bunun üzerine saldırganların 15 gün içerisinde yakalanmamaları halinde şehirdeki bütün Hıristiyanları katledeceklerine dair yemin ettiler. Reyol’un ileri gelenlerinden Hacı Ramazan, Murtaza, Hasan Bektaş ve Mehmet Çuka da zamanın hükümdarı İkinci Abdülhamid’e bir dilekçe göndererek validen şikayetçi oldular.
Durumdan haberdar olan Sultan Abdülhamid, hem askeri tedbirleri artırdı, hem de halkı nasihatlerle yatıştırmaya çalıştı. İşkodra Valisi’ne yollanan emirde de, Müslümanlar’ın öfkesiyle ve heyecanlarının anlayışla karşılanması gerektiği üzerinde duruldu. Halk sakinleştirildi ama camide domuzu kesenler yakalanamadı.