İnsan kutsamak İster

“ Seküler yaklaşımın ürettiği düşünceleri, felsefeleri kutsayan toplumlar mı?” diye sorsak; aslında adam, yani rasyonalist kendi gündemi ve dönemi içinde söylüyor tezlerini ve yüz yıl boyunca da “Beni kutsayın” demiyor. Ama insanlar onu kutsamaya ihtiyaç duyuyorlar. Çünkü insanın bir kutsala ihtiyacı var. İnsan aleladenin üstünde bir şeyleri kutsamak istiyor. Pozitivist anlayışa geldiği zaman da tabii ki fiziği, maddeyi kutsayacak.
O gene felsefi bir ekol ama oradan kapitalizme geçtiği zaman parayı kutsuyor. Ama ben Newton’un kutsamasını ehven-i şer bulurum. Çünkü şöyle düşünürüm: Newton’a o kanunu bulduran da benim inandığım Allah… O sezgiyi veren ve o kanunu vazeden de benim inandığım Allah…
Bugünkü teknoloji, Allah’ın vazettiği kanunların dışında bir şey yapmıyor, yapamıyor! O’nun (c.c.) kanunları içinde ve O’nun halk ettiği malzemeyle bir şeyler üretiyor. Fiber optik kablodan tutun da Mars’a giden uyduya kadar her şey hep aynı malzemeyle, yani O’nun (c.c ) malzemesiyle… Yani insan bir başka- yeni malzeme üretemiyor.
Bir fıkra vardır. Birtakım bilim adamları diyor ki: “ Biz de Tanrı’yız. Biz de yaratırız.” Allah da onlara diyor ki: “Haydi yaratın bakalım.” Sonra bilim adamları bir avuç toprak alınca Allah diyor ki: “Yoo… Kendi malzemenizle yaratacaksınız. Benim malzemeyi kullanma yok.” Hadise böyle…
Tekrar değerler sistemine dönelim.
İnsan dediğimiz varlık hayatı, kaderi, varlığı, ölümü, bilgisini sorgularken bu değerler sistemi ona diyor ki: “ Seni ben yarattım. Hayattaki gayen şöyle, şöyle… Böyle, böyle yaparsan sonu şöyle, şöyle olur.”
Bir tasvir çiziyor. Dışarıdan baktığımızda bu bir tasvirdir. Bunu kutsal kitap söylesin ve İslam Peygamber’i aydınlatsın ama dışarıdan bakan nesnel bir akıl için bu bir tasvirdir. Ama kapitalist dünya, modernist dünya sana başka şeyler söylüyor. Sana çizdikleri resim,” Ölümden sonra zaten bir şey yoktur. Ölür gidersin.” diyor.
Tavsiye edilen kitap: Saadettin Ökten-İçimde AVM Var. Tutikitap.