Hava Durumu
Web.tv
Karamel şekeri
Yazının Giriş Tarihi: 22.10.2014 08:27
Yazının Güncellenme Tarihi: 22.10.2014 08:27
Cocukluk yıllarımda en çok sevdiğim karamel şekeriydi.Karameli içndeki şekerinden dolayı değil, ambalajından dolayı severdim.İncir meyvesinden yapılan bu şekerin iki ambalaj kağıdı vardı. Biri şekere temas eden düz beyaz parlak bir kağıt, diğeri renkli resim olan ilkine göre daha büyükçe ambalaj kağıdı. Ben bu resimli ambalaj kağıdını severdim. Neden mi?:
Farabi, İbni Sina, Mevlana, Yunus Emre, Baki, Kılıç Aslan, Şinasi, gibi edebiyat, devlet adamı, tasavvuf ehli, filozofları o yaşta resimlerine bakarak öğrenmiştim. Tabii ki sima ve isim olarak.Ayrıca Türkiye’nin her şehrinin yetiştirdiği ürünleri, Anadolu coğrafyasında yaşayan hayvanları da bu karamel şekeri ambalajından öğrenmiştim. Daha sonraki yaşlarda bütün bunların biyografilerini okudum.
Hiç unutmuyorum. Bakkaldan aldığım karamel şekerin ambalajını açtım, şekeri ağzıma attım hemen ambalj kağıdındaki resme baktım fındık ve sincap var.Altında Zonguldak yazılı. Resmi çok sevmiştim. Zonguldak şehrinin ne kadar güzel olabileceğinin hayalini kurdum. Sincap ve tilkiye olan özel sevgim bana bu resimlerden gelir.
Aradan uzun yıllar geçti ve askerlik görevimi ifa etmek üzere askerlik şubesine gittim, evrakları aldım. Gideceğim yer Karabük’tü. İlk aklıma gelen çocukluğumda karamela ambalajında gördüğüm fındıklı, sincaplı şehirdi. Karamel şekerinin ambalaj kağıtlarındaki resimleri hatırladıkça hâlâ içimi bir ferahlık kaplar.
O günün Karamel ambalajı bugünün imkanlarında çok basitmiş gibi görülebilir ama, bana göre hiç de öyle değil. O günün imkanlarında bir nevi kitap, dergi vazifesi görüyordu. Ve de resimler tamamen yerli, milliydi.
Bugüne gelelim. Çovuklarımızın çantalarındaki resimlere, oyuncaklarındaki figürlere, resimlere bir bakalım. Örümcek adam,elinde balta, silah, giysileri hiçbir şeye benzemeyen, adları tamamen yabancı, kıran, yok eden acaip acaip yaratıklar. Bigisayar oyunları da böyle. Bu çocukların iç alemini bir düşünün. Gelecekte bu çocukların psikolojisini varın tahmin edin.
Benim en çok sevdiğim iki televizyon dizisi vardır. Biri “Küçük Ev” diğeri “ Bonanza .“ Bonanza’yı zaman zaman izleme fırsatım oluyor. Küçük Ev gösterimden kalkalı çok oldu. Bu iki dizi de yüksek ahlak aşılıyor. Maalesef iki dizi de Amerikan menşeli. Bizde böyle diziler niye yapılmaz diye iç çekiyorum. Yerli dizi hiç izlemiyorum. Çünkü sadece adı yerli.
Farabi, İbni Sina, Mevlana, Yunus Emre, Baki, Kılıç Aslan, Şinasi, gibi edebiyat, devlet adamı, tasavvuf ehli, filozofları o yaşta resimlerine bakarak öğrenmiştim. Tabii ki sima ve isim olarak.Ayrıca Türkiye’nin her şehrinin yetiştirdiği ürünleri, Anadolu coğrafyasında yaşayan hayvanları da bu karamel şekeri ambalajından öğrenmiştim. Daha sonraki yaşlarda bütün bunların biyografilerini okudum.
Hiç unutmuyorum. Bakkaldan aldığım karamel şekerin ambalajını açtım, şekeri ağzıma attım hemen ambalj kağıdındaki resme baktım fındık ve sincap var.Altında Zonguldak yazılı. Resmi çok sevmiştim. Zonguldak şehrinin ne kadar güzel olabileceğinin hayalini kurdum. Sincap ve tilkiye olan özel sevgim bana bu resimlerden gelir.
Aradan uzun yıllar geçti ve askerlik görevimi ifa etmek üzere askerlik şubesine gittim, evrakları aldım. Gideceğim yer Karabük’tü. İlk aklıma gelen çocukluğumda karamela ambalajında gördüğüm fındıklı, sincaplı şehirdi. Karamel şekerinin ambalaj kağıtlarındaki resimleri hatırladıkça hâlâ içimi bir ferahlık kaplar.
O günün Karamel ambalajı bugünün imkanlarında çok basitmiş gibi görülebilir ama, bana göre hiç de öyle değil. O günün imkanlarında bir nevi kitap, dergi vazifesi görüyordu. Ve de resimler tamamen yerli, milliydi.
Bugüne gelelim. Çovuklarımızın çantalarındaki resimlere, oyuncaklarındaki figürlere, resimlere bir bakalım. Örümcek adam,elinde balta, silah, giysileri hiçbir şeye benzemeyen, adları tamamen yabancı, kıran, yok eden acaip acaip yaratıklar. Bigisayar oyunları da böyle. Bu çocukların iç alemini bir düşünün. Gelecekte bu çocukların psikolojisini varın tahmin edin.
Benim en çok sevdiğim iki televizyon dizisi vardır. Biri “Küçük Ev” diğeri “ Bonanza .“ Bonanza’yı zaman zaman izleme fırsatım oluyor. Küçük Ev gösterimden kalkalı çok oldu. Bu iki dizi de yüksek ahlak aşılıyor. Maalesef iki dizi de Amerikan menşeli. Bizde böyle diziler niye yapılmaz diye iç çekiyorum. Yerli dizi hiç izlemiyorum. Çünkü sadece adı yerli.
Yorum Ekle
Yorumlar
