Bursa'nın giderek gettolaşan bu bölgesinde Suriyeliler ile yaşananların düşündürdükleri

Altıparmak, doğup büyüdüğümüz yer.
Tuna isimli aile apartmanımız hâlâ durur.
Altıparmak;
Geçmişte, Bursa'nın en mutena semtlerinden biriydi.
Evimiz;
Uzay Pastanesi'nin karşısında, Ekmasan'ın yanındaydı.
Çocukluğumuz, gençliğimiz bu bölgede geçti.
Çekirge ile Heykel arasında köprü olan Altıparmak, aynı zamanda alışverişin de en gözde merkezlerindendi.
Hele ki;
AVM'lerin olmadığı zamanda, Kapalıçarşı'dan sonra en önemli alışveriş bölgesi burasıydı.
Caddede dükkan sahibi olmak muazzam bir ayrıcalıktı.
Mesela;
O caddede, hiçbir zaman herhangi bir dükkanın camında "kiralık" veya "satılık" yazısı olmazdı.
Çünkü;
Ne satılır, ne de kiralanırdı.
Zorunlu nedenlerden dolayı bir boşalma olsa da, zaten müşterisi hazır olduğundan herhangi bir duyuruya gerek kalmazdı.

Kısacası;
Bir dönemin Çekirge'si neyse, Altıparmak'ı da oydu.
Ne var ki;
Yıllar sonra bir şeyler değişti Bursa'nın bu bölgesinde.
Şehirde;
Birbiri ardına açılan gece kulüplerinin çalışanları ve travestiler ile bazı sıkıntılı kişiler, bu bölgeye yoğunlaştılar.
Ev sahipleri;
Birbiri ardına ya evlerini sattılar, ya da kiralamaya başladılar.
Bir dönem;
Emniyet için en sıkıntılı özel yer oldu Altıparmak.
Nitekim;
Çok sayıda kriminal olay yaşanmaya başladı art arda.
Haliyle;
Bizler de taşındık bölgeden.

Bu durum;
Dükkanların da etkilenmesine yol açtı.
Zaten;
AVM'ler, Altıparmak'ta ticareti bitiren son hamle oldu.

Enteresandır...
Sonrasında;
Bu bölge Suriyeliler'in eline geçti.
Çarşamba Pazarı'ndan başlayan yayılma, yukarıya İntizam, Hocahasan ve Selimiye mahallelerine sıçradı.
Altıparmak ile Çarşamba arası adeta gettolaştı.
Bu bölgede;
Yaşam tarzları da değişti.
Giyim tarzları
Uyuma kalkma saatleri
Yemek alışkanlıkları
Davranışlar tamamen Araplaştı bölgede.
Neredeyse;
Türkçe tabelaya rastlamak bile imkansız hale geldi.
Bölgede;
Israrla oturan Bursalı aileler de, mecburen taşınmaya başladılar bu mahallelerden.

Diyeceğimiz şu.
Kucak açtığımız Suriyeliler, büyük imtiyazlarla yaşıyorlar.
Bazı konularda adeta dokunulmazlıkları var.
Bu da haliyle can sıkıyor.
Zaman zaman;
Sınır illerimizde görülen ve halkın ayaklanmasına yol açan olaylardan biri de önceki akşam Bursa'da, bu bölgede patlak verdi.

Kendilerini;
Kuralın, kaidenin, yasanın olmadığı Arap ülkesinde zanneden 3 Suriyeli, bir kahvehaneyi basıp -üstelik palalarla- 3 kişiyi yaraladılar.
Sonrasında da;
Fitil ateşlendi.
Aylardır zaten barut fıçısı olan halk da, bir anda ayaklanınca, ortada ne Suriyeli dükkanı kaldı, ne de camı, çerçevesi.
Polis telsizleri bir anda buraya yoğunlaştı, ekip üzerine ekip gönderildi.
Bursalılar'ın sakinleşmesi ise saatler sürdü.
Güvenlik güçleri olayları zorlukla önlerken, ne şikayetler dinlediler saatlerce.
Bu olayla birlikte;
Sosyal medya da adeta coştu ve eteklerdeki taşlar da döküldü.
Meğerse nasıl da büyük bir rahatsızlık varmış.

Son olarak...
Tarihte hiçbir ortak bağımız bulunmayan ve kültürlerimiz tamamen farklı olan bu Arap ülkesi Suriye'nin mazlumlarına kucak açıldı.
Her türlü imkan da tanındı.
Ama görüldü ki;
Kendilerini hala ülkelerinde zannedenler var.
Kayıt dışılık ise bir başka mesele.
Ve yine görüldü ki;
Birbirimize hiç benzemiyoruz.
Keza...
Hafta sonunda;
Güzelyalı ve Kurşunlu sahilinde yaşananları anlatmaya gerek bile yok artık.
Sahiller silme Suriyeli dolu.
İç çamaşırlarıyla denize girenler...
Yollarda nargilelerini tüttürenler...
Gelen geçeni süzmeler...
Çevre ve gürültü kirliliği yaratanlar...
Yiyip içtiklerini plaja atanlar...
Gölgelikleri, halılarla kapatıp çadır kuranlar...
Vs vs...
Olacak şey mi Allah aşkına?
Böyle miydi bizim Bursamız?

Artık;
Misafirin, misafirliğini bilmesi lazım geliyor.
Bu kadar ayrıcalık ve görmezden gelmezlik artık fazla.
AK Partili belediyelerin, yasaları artık herkese uygulaması, birilerine imtiyaz sağlamaması gerekiyor.
Bu yönde de;
En büyük görev Valilik'e düşüyor.
Artık yeter!..