Aşırı motivasyon!

Daha önceleri Ertuğrul Sağlam döneminde dillendirdiğimi, dün akşam Atatürk Stadı’nda tekrar hatırladım…
Bursaspor, Antalyaspor karşısında el freni çekili Barcelona gibiydi…
Geri pas, yana pas, bazen ileri pas, düşük tempo vardı sahada…
Zannediyorum Ertuğrul Sağlam’ın istediği biraz daha farklı bir oyun ancak bu sahaya yansımıyor…
Oyun böyleyken, telafisi mümkün olmayan hatalar da yapılınca yenilgi kaçınılmaz oluyor…
Bazen oyuncuları motivasyonsuzluğun yanı sıra aşırı motivasyon da hata yoluna sokar…
Jorquera ve Faty’nin hataları da aynen böyleydi…
Şilili oyuncu topu bir an önce kapıp hücuma aktarma adına öyle bir faul yaptı ki; buna ancak insanlık suçu denebilirdi…
Faty’nin de kanat oyuncusuna topu aktarmak isterken kaptırması, sadece hücumu düşünmesinin eseriydi…
Bu duruma duran toplarda yapılan anlamsız kafa vuruşları da eklenebilir…
Aşırı motivasyon psikolojik destek ile beslenmediği sürece öyle ya da böyle kendi takımına zarar verir…
Dün akşam Bursaspor adına bunları yaşarken, bir de dünya yıldızı izlemenin keyfini yaşadık…
Eto’o, iki takım arasındaki en belirgin farktı… Hücum hattında oynamasına karşın adeta bir 10 numara gibiydi…
Takımı yönlendirdi, hücumda pozisyona girdi, takım arkadaşlarını besledi…
Bu oyununun ödülünü de Faty kendi elleriyle ikram etti…