Cacığına maç!

Her anlamda kulübünün, takımının yanında olan Bursaspor taraftarının evdeki son maçında da statta olmasını beklerdim…
Evet az ama öz taraftar vardı ancak sezonun son iç saha karşılaşmasında Atatürk Stadı hele ki pazar günü hıncahınç dolmalıydı…
En azından bir tepki cacığından tatmak için bile uğranmalıydı...
Maça gelecek olursak;
Birçok takımda bir 'bitse de gitsek' havası var…
Yedeklerle çıkmış, sezon amacına ulaşıp Avrupa biletini kapmış Bursaspor karşısında Sivasspor'un daha etkili olacağını düşünüyordum…
En azından sezon içerisindeki dirençli futbolunu göstereceğini umuyordum…
Ama sahada sadece Bursaspor'u izledik. Yani bir mücadele yoktu…
Bangura inanılmaz derecede istekliydi ve çok çalıştı. Onun için artık bu sezon bitti. Özgüvenini yakalaması için Bursaspor'da yeni bir başlangıca ihtiyacı var…
Bu maçta topun sahibi olup maça dahil olan mahallenin sevilmeyen çocuğu gibiydi Bangura… Sanki topunu getirdiği için oynuyordu ama kimse ona pas vermiyordu… O da zaten 3-4 pozisyondan sonra teslim bayrağını çekip mücadelesine devam etmeye çalıştı…
Svensson'un ise artık yeni bir ülkede yeni bir başlangıca ihtiyacı olduğu belli oldu…
Bu karşılaşma için büyük bir tırnak açmak gerekiyor: Turgay Bahadır.
Bazı oyuncular vardır (Teddy Sheringham, Semih Şentürk gibi) sonradan oyuna girip maçın kaderini değiştirirler…
İşte Turgay Bahadır o değil…
Turgay ilk 11'de sahaya çıkacak, terinin son damlasına kadar savaşacak, belki gol kaçıracak ama kaçırdığından fazla mücadele verecek…
Ve açık söylemek gerekirse şampiyonluk sezonundan itibaren Turgay Bahadır bu takımın ruhunun nüfus kağıdıdır…
Ertuğrul Sağlam ilerleyen zamanda nasıl bir sistem üzerinde çalışır bilemem ancak Pinto ile Turgay'ın ileri ikiliyi oluşturacağı ve Batalla ile desteklenecek bir hücum hattı, açık söylemek gerekirse Türkiye'yi sallar…
Sonuç olarak maça tekrar dönecek olursak; Bursaspor hep gazozuna maç oynuyor diyoruz…
Dünkü maç cacığınaydı… Hele de kalede Korcan, tribünde de Mecnun Odyakmaz olunca…