Kazanma alışkanlığını kazanmak

Mersin İdmanyurdu maçıyla bu karşılaşma arasında dağlar kadar fark vardı…
Geçen hafta Bursaspor motivasyondan uzak, isteksizdi…
Ancak Antalyaspor maçında bunun tam tersiydi…
Skorun aynı olması kimseyi yanıltmasın…
Hikmet Karaman bazı maçlara gerçekten satranç oynar gibi yaklaşıyor…
Bu karşılaşmada da aynısı oldu…
Antalya gibi hücum silahları fazla bir takım karşısında topa sahip olup, kontrollü oynayıp, rakibi adeta uyutur duruma getirmek önemliydi…
Rakibiniz zaten son kozunu oynayacaktı ve dakikalar geçtikçe daha da fazla risk alacaktı…
Bu maçtan çok değişik bir sonuç da çıkabilirdi…
Ancak savunmayı sağlam tutup, hücuma kontrollü çıkıp, topu ayağında tutup rakibini oynatmamaya yönelik hamleler yaparsan, bir de Batalla, Belluschi hatta sonradan dahil olan Sestak gibi futbolcuların varsa o maçta kazanman an meselesidir…
Tabii Sayın Karaman ile övgülerimiz son 9 dakikada yerini şaşkınlığa bıraktı…
Her zaman söylediğim gibi ne kadar kötü oynarsa oynasın etkili hücum oyuncusunu çıkarıp yerini savunmacıyla doldurmak, “Baskı kuracaksınız, buyurun stoperleri de getirin ailecek saldırın” demek gibi bir şey…
Bu karşılaşmada birkaç isim ön plana çıktı…
Batalla ve Belluschi’nin futbolu için artık bir söz söylemeye gerek yok…
Ferdinand, İngiltere’deki büyük düşüşünün ardından Bursaspor’da kendini bulmuş gibi…
Dün sanki Anton değil de Rio Ferdinand sahadaydı…
Sestak da Bursaspor’un Teddy Sheringham’ı olma yolunda emin adımlarla ilerliyor…
Sonuç olarak Bursaspor iyi de oynasa kötü de oynasa kazanıyor…
Bu alışkanlığı kazandıran da kuşkusuz Hikmet Karaman ve ekibi…