Zaman lazım

Bu tarz maçların ardından yazmak zordur…
Çünkü ne rakip rakip gibi, ne de takım takım gibi…
Sonuç olarak ilk resmi maç ve bir şeyler oturmadı…
Açıkçası sıkıcı da bir maç izledik…
Takımdaki oyuncuları sadece dünkü performanslarıyla değerlendirirsek;
Civelli’nin olduğu bölgeden Bursaspor derinlemesine paslarla çok pozisyon yer…
Taiwo’nun hazır olması için uzun bir zaman gerekiyor. Çünkü ne hücumda etkili ne de savunmada…
Vederson’u beğenmezken; “Al birini vur ötekine” performansı sergiledi Nijeryalı…
Marsilya’dan sonraki dönem Taiwo’ya belli ki çok şeyler kaybettirmiş…
Batalla golde ve birkaç pozisyonda vardı ancak eski coşkusu yoktu…
Tuncay ise çalıştı ama sadece çalıştı… Üretkenliği yoktu…
Şamil Çinaz sahanın en iyisiydi. Ne yaptığını bilen, ayağı yere sağlam basan, pozisyonların sürekli içinde olan Şamil için de yorum yapmak erken…
Pinto’nun Balıkesir maçında kesik yemesi de yaramışa benziyor. En azından koştu mücadele etti ve istekli olduğunu gösterdi.
Bir de Vojvodina gibi değil de doğru düzgün hücum edebilen ya da baskılı oynayan bir takım karşısında izlemek gerekiyor Şamil’i…
Takım genel olarak 5-10 saniyelik resitaller sundu. Bunun haricinde sıkıcı bir futbol sergilendi…
5-10 saniyelik hızlı paslaşmalar yerine daha uzun saniyelere hatta dakikaya bırakırsa bu sezon Bursaspor’un ayağından kolay kolay top alınamaz…
Hikmet Karaman’ın performansına gelirsek; kazanmak için oynadı, risk aldı…
Ancak sahada hocasının sözlerini çok da dinlemeyen bir futbolcu topluluğu vardı…
Teknik direktör ne kadar isterse istesin, önemli olan futbolcunun ne yapacağıdır…
Sonuç olarak Bursaspor, futbol oynamayı dahi istemeyen bir Vojvodina’ya 2 gol hediye etti, elle tutulur bir hücum organizasyonu yapamadı, oyunu da uzun süre 70 metrede oynadı…
Alan daraltmadıktan sonra ve o hırsı sahaya yansıtmadıktan sonra rakip kim olursa olsun sonuç değişmez…