Beyaz sayfa

İnsanın istediği an istediği işi yapabilmesi kadar güzel bir olay daha yoktur herhalde.
Bu cümleyi daha önce kaç kez yazdım bilmiyorum ama bugün de aynı hissiyat içindeyim.
İnsanız, gelgitlerimiz oluyor…
An geliyor, istediklerimizle yaptıklarımız birbirini hiiiiççç tutmuyor.
Eee hal öyleyken başlıyoruz saymaya saydırmaya, oflayıp poflamaya…
Keşke herkes her an hayatla dopdolu, mutlu, umutlu günler yaşasa, istediği adımları atsa…
Bazen oluyor bazen olmuyor…
Alışkanlıklarımız bir yerden sonra cesaretimizi kırıyor ve bizleri bulunduğumuz şu anki güvenli alanlardan bir adım öteye göndermiyor.
Başlıyoruz aynı çemberde dönüp durmaya, kendimizi kırbaçlamaya, yerimizde saymaya…
Ya da yerimizde saydığımızı sanmaya.
Böyle olmamalı, olmamalı…
Böyle çarkların içinde çok kaldım ben.
Bir yerden sonra insan kafayı kırmaya başlıyor.
Eee o da çözüm değil.
İyisi mi, sıfırlayıp kendimizi yeniden başlamalı…
Eveeet, hemen, bugün taptaze bir adım atmalı…
Belki beyaz bir sayfa açmalı.
Geçmişle barışarak, geleceğe gülümseyerek bakmalı…
Böyle yapanlar çok mutlu…
Ben de bu huzurda yaşadığımda çok mutlu oluyorum.
Siz de deneyin… Sevgiyle…