Dostlukları ABD basınında

Ignatius, "Obama'nın Türkiye'deki Dostu" başlıklı yazısında, ''Barack Obama'nın, göreve geldiği ilk aylarda dış politikasında el yordamıyla ilerlerken, Türkiye'nin dik başlı Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan ile bir dostluk geliştirmeye karar verdiğini'' belirtti.

Obama'nın göreve başladıktan sonraki ilk yurt dışı ziyaretine Türkiye'yi de dahil ettiğini hatırlatan Ignatius, ''Türkleri etkileyen şey, sadece Obama'nın TBMM'de konuşması değildi, bundan önce Strasburg'da ABD Başkanı'nın, NATO'da Türkiye için daha büyük bir rolü desteklemesi ve Prag'da Türkiye'nin AB üyeliğini savunmasıydı'' ifadesine yer verdi.

Ignatius, Obama ve Erdoğan'ın, Gazze operasyonundan sonra Türkiye'nin İsrail ile ilişkilerinde yaşanan keskin gerilemeye ve ABD'nin 2010 yılı başlarında Ankara'nın İran'la çok dostane hale gelmekte olduğuna dair kaygılarına rağmen aralarındaki yakınlaşmayı sürdürdüklerini kaydetti.

Giderek artan bir karşılıklı güven
Obama'nın Haziran 2010'da Toronto'daki G-20 zirvesinde Erdoğan ile 2 saat süren açık sözlü görüşmesinde kaygılarını dile getirdiğini anlatan Ignatius, iki tarafa göre, o tarihten bu yana giderek artan bir karşılıklı güvenin cereyan etmekte olduğunu belirtti.
Obama-Erdoğan kanalının bir örneğini, Mart ayında Seul'da yaptıkları görüşmenin oluşturduğunu kaydeden Ignatius, o görüşmenin ana gündem maddesinin, ''Obama'nın, ABD'nin nükleer bir anlaşmadaki çıkarı konusunda, Erdoğan'dan, İran'in dini lideri Ayetullah Hamaney'e mesaj iletmesi talebi'' olduğunu belirtti.