Eylül ayı ile ilgili sözler, Eylül sözleri, şiirleri...

Türkçede yer alan Eylül isminin kökeni Arapçadır.

Arapça Süryanice Arami/Süryani takviminin altıncı ayına atıfta bulunan kelimeden alıntıdır. Bu isim ise köken açısından Akadca hasat festivali ve bu festivalin yapıldığı ayı tanımlayan elūlu/elūnu kelimesinden türemiştir. Eylülün gelişinin hissettirdiği duyguları dile getirmek isteyenler, eylül ayı ile ilgili sözler ve resimli eylül mesajlarını sosyal medya profillerinden paylaşıyor.

Eylül Ayı huzurun bereketinle gel yeşilliğinle gel insanların üzülmeyeceği günlerinle gel. Dünyamızın yeşile maviye huzura ihtiyacı var.

Eylül ayı geliyor; senden çok beklentim var Eylül ayı kışıma bahar, kalbime umut getir.

"Her uyanışımda Eylül sabahının serinliğini, yaprakların serinliğini yüreğime dolduruyorum"

"Hadi gel tut ellerimi! Benimle meydan oku her çaresizliğe benimle uyu benimle uyan. Birlikte varalım onuncu aylara ben bir eylül sen bir haziran."

"Eylül toparlandı gitti işte ekim falan da gider bu gidişle..."

"Eylül... Kelimelerin en güzeli. Hisli, pişmanlık uyandıran, kırlangıçlar ve portakal çiçekleri..."

"Eylülde aşk, eylülde acı, eylülde yalnızlık zordur, Eylülde her şey zordur, ben eylülü onun için severim..."

"Sonbaharın en kalın düdükleri, uğuldar eylül serinliğinde, sokaklar törenle demir alır, camların buğulanıp üşüdükleri, o rüya belirsizliğinde."

"Gittin, Bir eylül sabahı. Suretini aynada bırakarak."

"Dedim ya... Eylüldü. Savruluşu bundandı kimsesizliğimin..."

Ayrılıkların, aşktan büyük yaşandığı, koca bir ömürdür eylül. Yağmurdur, hüzündür, kimse bilmesin isterim, Eylül, Piraye'dir. (Nazım Hikmet Ran)

Bugün Eylül'ün hazanı, sararan hayatlar arasından sıyrılıp geldi. Sen bana hüzün ben sana mutluluk nerde kaldı sonbaharda gelecek mutluluk.

En güzel hikayeyi kendisine anlatacak bir Eylül kalmış gibi, en ağır hikayeyi dinlemek Eylül'ün sırtına kalmış gibi. (Nazan Bekiroğlu)

Ümit Yaşar Oğuzcan

Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar...
Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar...

Cemal Süreya

Eylüldü
Dalından kopan yaprakların
Sararan yanlarına yazdım adını
Sahte bir gülüşten ibarettin oysa
Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu...

Eylüldü
Di 'li geçmiş bir zamandı yaşadığımız
Adımlarımızın kısalığı bundandı
Bundandı gözlerimin durgunluğu
Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan
Ellerin kadar ıssız
Sen kadar zamansız molalar veriyordum
Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz

Eylüldü
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin
Şimdi yoktu bir anlamı suskunluğun
Çırılçıplak kalakaldım sessizliğin orta yerinde
Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
En çok sesini aradım
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hâlâ
Gözlerini sildi zaman

Dedim ya... Eylüldü.
Savruluşu bundandı kimsesizliğimin...