Ohh be!

Samuel Holmen, Belluschi ve Josue...
Savunmanın ortasında da;
Civelli ve Serdar Aziz.
Omurga sağlam gibi gözüküyor.
Timsah, ilk bakışta rakibe pozisyon vermez gibi gözüktü ama Gençlerbirliği başlama düdüğünden itibaren ilk yarıda Stancu’yla öne geçmesine rağmen baskılı futbolunu 68. dakikaya kadar taşıdı.
Bu sürede Volkan Şen’le beraberlik golünü, 69. dakikada da Fernandao galibiyet ve 3 puanı getiren golü attı atmasına ama uzatma dakikaları dahil son 15 dakikada Gençlerbirliği sayısız gol fırsatı yakaladı.
Hele hele Aziz Behic’in kale çizgisi üzerinden çıkardığı bir top var ki; resmen Gençlerbirliği’nin cebinden, gidecek puanı bonusuyla birlikte çaldı...
Maç bitmek bilmedi!
Harun Tekin de acemi kalecilerin bile yapmayacağı kaba hatalar yapmaya başlayınca!
Eyvah dedirtti...
Yunus Yıldırım’ın bitiş düdüğü ile ohhh dedik...
İlk deplasmandan üç puanla dönmek iyidir...
Ozan Tufan bildiğiniz gibi. Oynadıkça daha faydalı olacak oyuncu.
Kaptan Volkan öyle zor pozisyonda bir gol attı ki! Hakikaten helal olsun. Hemen arkasından peş peşe gelen pozisyonlarda tercihlerini doğru yapsa maç üç dört olurdu...
Cedric Bakambu topla az buluşmasına rağmen maça tempo kazandıran oyuncuydu. Daha çok zaman almalı...
Serdar Aziz’in üstün gayretleri olmasaydı son çeyrekte sonuç değişebilirdi!
İlk paragrafa döneyim.
Mevcut oyuncu kadrosuyla rakibe çok pozisyon veren bir takım olduk!
Neden?
Çünkü;
Savunmada ki iki bek dahil hücumcu özellikleri olan oyunculardan kurulu olduk.
Öyle olunca da takım geriye yaslanmamalı...
Yani daha çok koşup daha fazla hücum yapabilmeli...
Rakip alanda gerekli baskıyı yapabilmeli...
Bir de en önemlisi kenarlardan yapılan ortalar pas olmalı pas...
Yoksa !
Çok sıkıntı çekeriz....