Bu numaralar tutmaz genelde

Ne kadar geciktirilse de, en kabadayı 2 yıl sonra muhakkak seçim yapılacak.

O vakit kafa yoralım, nasıl yaparsak kazanırız diye.

Misal, barajlarla oynamak, bölgeleri darlaştırmak falan belki bir nebze fayda sağlar.

Çalışalım bu hususlarda.

Da, oyun oynanırken kural değişikliğinin, kuralı değiştirene yaradığının pek görülmediğini de göz ardı etmeyelim.

Fi tarihi.

ANAP bir önceki yerel seçimi kazanmıştı. Giderek zayıfladığını fark etti.

O sıralar Bursa 3 merkez ilçeye, Osmangazi, Yıldırım ve Nilüfer'e bölünmüştü. Kimin hangi sandıkta kaç oy verdiği belli neticede. Birinde 30-40 bin fark atacağıma hepsini 5'er 10'ar farkla götüreyim hesabı cetvelle siyasi çizim yaptılar şehirde. (Taa Mudanya Yolu'nun şu tarafının Osmangazi'ye dahil edilmesi garabet değil mi sizce de!)

Neyse olay ters tepti, bütün ilçeleri DYP kazandı.

Hasılı, adama sorarlar, 20 küsur yıldır buralardasınız, barajı yüzde 7'ye, olmadı yüzde 6'ya, duruma göre belki de yüzde 5'e düşürmek şimdi mi aklınıza geldi diye.

Seçmeni de o kadar küçümsemeyelim bence.

HER KONUDA GELİŞTİK

Kim ne derse desin ülke çok gelişti. Misal yakın tarihten 1993 yılını net anımsıyorum. Gazetecilere suikast sektöründe Türkiye Dünya lideriydi.

Terör kaynaklı çok toplu ölüm olmuştu ama bireyselde gazeteci ölümleri bir başkaydı. Uğur Mumcu cinayeti işlerin en bilineni, bombalısı.

Genellikle arkadan yaklaşıyor, direk kafaya sıkıyorlardı.

Basın kuruluşları ölü sayıyor, Basın Konseyi falan bildiğin 'otopsi' yapıyordu.

Şimdi ülkenin geldiği düzeye bak!

Organize oluyorlar, 4-5 kişi, bilemedin 10-15 kişi, olayı kafa-göz kırma, pataklama düzeyinde bırakıyorlar.

Enseye sıkıp mezara göndermeden..

Kafa-göz kırıp hastaneye göndermeye.

Sizi bilmem, olumlu gelişme muazzam düzeyde, bana göre.

NE HARİKA ÜLKE

Buradan devam edelim.

Gazeteciler dövülüyor. Siyasiler linç ediliyor.

Doktorlar hasta yakınlarının saldırısına uğruyor. Oradan yırtanlar 'korona'dan ölüyor.

Kadınlar dövülüyor. Kadınlar öldürülüyor, kadınlar zıp zıp ritimli zıplıyor.

Esnaf kepenk açamıyor.

Vatandaş pazar kalktıktan sonra imece yapıyor, kalıntıları toplayıp pazar alanını temizliyor. (Böyle bir çevre hareketi bir kısım medyada acayip takdir görüyor)

Emeklilikte yaşa takılan bekliyor, öğretmen adayı atama bekliyor, maaşlar, ücretler erken tükendiği için çalışanlar aybaşını bekliyor.

10 milyon işsiz iş bulmaktan umudunu yitirmiş, artık çoğu işsizlik istatistiklerine bile gir(e)miyor. (Misal Adıyaman'da 9 temizlik işçisi alınacak diye 5 bin 217 kişi başvuru yapmış, bin 143'ü üniversite mezunu.)

Durum vaziyet bu minvaldeyken..

Kimilerine göre hala, memlekette her şey yolunda, işler iyi.

Ülke, Louis Armstrong'un 'What A Wonderful World' şarkısı gibi.

Ay'a falan gitmeyi gözüne kestirmiş bu ahali.

Bu lokasyondakiler, neredeyse altın çağını yaşıyor değil mi?

BEN SÖYLESEM İNANILMAZDI

Şu satırları yazmadan az önce, orta vadeli ekonomi programı açıklandı, devletin en yüksek makamından.

1. Kamuda lüks araçlara sınırlandırma getirilecekmiş.

2. Yine kamuda 4-5 maaş alma dönemi sona erdirilecekmiş.

3-5 gün önce bunları söyleyenler 'muhalif kesim' olarak görülüyordu.

Çok iyi tanıdığım gazeteciler bu konulara girmeye çekiniyordu.

Ne oldu? Bakın, en yetkili ağız adeta samimi olarak itiraf etti.

Demek mızrak çuvala sığmıyor artık.

Lüks araç muhabbeti de varmış memlekette, 4-5 maaş alma olayı da.

Bazı arkadaşlar şimdi yazmaya- konuşmaya başlayabilir belki de.