Demografi ve demokrasi..

‘Demografiye Giriş’ diye dersimiz vardı. İstatistik hocamız giriyordu. Kitabı bulunmuyordu. Ankara’da bile aradım. Hangi kitapçıya sorsam, ‘demokrasiye giriş’ diye bir kitap arıyorum sandı.

O yıllarda ‘demografi’ lafı yabancıydı, memleketin okumuş-yazmış insanlarına bile.Bugün herkesin ağzında.

Hele de mülteci sorunlarından söz ediliyorsa,  kalifiye emeğin, örneğin doktorların yurtdışına gidişi konuşuluyorsa, gençlerle ilgili anketler ‘imkanım olsa giderim buralardan’ sonucu veriyorsa..

İzlediğim bir TV oturumunda, ‘Türkiye’de artan nüfusun yüzde 43’ünü yabancı nüfus oluşturuyor’ altyazısını gördüğüm için giriyorum bu konuya.

Biraz araştırdım ettim, Türkiye, başta Suriye, Irak, Afganistan gibi ülkelerden kısa bir zaman diliminde yaklaşık 5 milyonluk bir nüfus transferi yapmış.

Bu yüzde 43, işte o artan nüfusun yüzde 43’ü!

Dilimizin ucuna gelmişken‘doğurganlık oranları’nada bakalım.

Avrupa’da buoran0.9 ile 1.9 arasında. Avrupa ortalamasını hoplatan biziz.

‘Avrupa’nın en doğurgan kentleri sıralaması’nda‘ilk 17’nin tamamı Türkiye’de.Doğurganlık hızı en yüksek şehir yüzde 3.89 çocuk ile Şanlıurfa.

Bu il’i 3.37 ile Şırnak 3.16 ile Ağrı, 3.15 ile Muş izliyor.

Fazla doğurmayan illerimiz de 1.29 ile Karabük, 1.31 ile de Zonguldak ve Kütahya.

(2001’de 2.38’di doğurganlık, 2020’de 1.76’ya geriledi.)

Bizim kuşak 5 çocuklu, 7 çocuklu, hatta bilemedin 9 çocuklu ailelerde büyüdü.

Bugünün rekor doğurganlıkları bile bizim dönemi mumla aratır halde.

‘Aile planlaması’ ile ‘nüfus planlaması’nın farklı şeyler olduğunu falan söyleyip konuyu teoriye boğmak istemem ama..

Nüfusun hiç artmamasının çok artmasından daha büyük sorunlar çıkardığını da söylemeden geçmeyelim. Yani?

Nüfusun aşırı artışı ne kadar büyük sosyal ve ekonomik sorunlara neden olursa, hiç artmaması ve hatta gerilemesi de o kadar vahim sonuçlar doğuruyor!..

En iyisi ve ideali, planlanması ve kontrollü artırılması.

Nüfus artışlarına yetişecek bir sosyal devletin varlığı en mühimi.

Aksi facia gibi bir şey olurdu ve oldu da zaten.

NELER YAŞANACAK?

1.Bugün ve gelecekte eğitim ve sağlık sorunları bu çarpık nüfus artışı kaynaklı olacak.

2.Kentleşme bu çarpıklık nedeniyle sakatlanacak.

3. Sosyoloji kötü yola düşecek.

4.Fiyatlar genel düzeyi şeytan uçurtması gibi istikrarsız yükselecek.

Örneğin kiralar hep artacak, konut sahibi olmak -eril bir dil kullandığımın farkındayım-her babayiğidin harcı olmayacak.

5.Ama korkmayın, çekinmeyin! Sanıldığı gibi asayiş problemleri olmayacak, adliye ve karakol belki de bu artıştan en az etkilenen kamu binaları olacak.

İktidar tavrını belli etti. Muhalefet de iktidar olduğunda sanıldığı gibi bir ‘tersine göç’ hareketi yapamayacak, yapsa bile bu iş simgesel kalacak.

Ülke, önümüzdeki 20-30 yılda bu anormal göçü ve etkilerini konuşmayı sürdürecek. Bu realiteyle yaşamayı da zaman içinde öğreneceğiz.

Umalım ve dileyelim de, memleketi idare eden akıllar ‘ürüyorlar, çoğalıyorlar, bir gün buraları ele geçirecekler’ histerisine kapılmasın, insanlık dışı çözümlerin peşine takılmasın, insan odaklı yaklaşımlardan vaz geçmesin.

Önümüzdeki yıllarda yazarken ve konuşurken ‘demografi’yi ve ‘demokrasi’yi birlikte çok kullanacağız, aman karıştırılmasın!

Şunu unutmayalım sadece:

Kimse evini işini yaşadığı yeri, nedensiz terk etmedi.

ALMANYA ACI VATAN

T24 Haber şeysinde gördüm. Almanya’da iki Türk vatandaşı 3 yıl önce bir marketten alışveriş yapmışlar.

52.32 Euro tutmuş.

Bunu ‘50 Euro’ya neler alınır’ başlığıyla ‘Youtube’da yayınlamışlar.

Aynı vatandaşlar aynı marketten aynı alışverişi bugünlerde yine yapmışlar.

55.32 Euro tutmuş.

Farka buyurun: 3 yılda 3 Euro!

Bu demektir ki, o alışveriş sepeti her yıl 1 Euro artıyor!..

Seneye 56 Euro, on sene sonra 66 Euro, 20 sene sonra 76 Euro.

Almanya’da yaşanmaz yani,25-30 yıl sonra bro!