Dış kulvardan gelen Çin, tökezletildi...

Az buçuk gelecek görenlerin, dünyada olup bitenleri okuyabilenlerin, biraz da ekonomi bilenlerin hemfikir oldukları konu, Çin'in yükselişiydi.
At yarışı terminolojisiyle söyleyelim, 'dış kulvardan' çok sıkı geliyordu Çin.

Taklitçi, kötü, uyduruk mal üreten imajından giderek sıyrılıyor, 'inovatif' işlere girişiyordu.
10 yıl, bilemedin 20 yıl, en kötü 30 yılda Çin, dünyanın yeni ekonomik lideri olacaktı.
Belki de 'tek kutbu!'
ABD gerileyecek, ikinciliğini bile koruyamayacak, Hindistan'ın arkasından ancak üçüncü olabilecekti.
Gidişat bu yöndeydi.
Di, diyorum çünkü ve öyle görünüyor ki, 'corona' virüsü muhabbetinden sonra hiçbir şey (Çin için) eskisi gibi olmayacak.
İster 'biyo-terör' deyin, ister 'biyolojik savaş', ister 'ne alaka, dünya o kadar da kötü bir yer değil' deyin.
Yani bir suçlu arayın veya aramayın, Çin tökezledi ve/veya tökezletildi kardeşim!

PSİKOLOJİSİ DAHA TEHLİKELİ

Yukarıdaki yazıyı yazdığım sırada corona virüsünden ölenlerin sayısı 100'lerle ifade ediliyordu.
Şimdi bu yazıda bir liste yapsam, günde kaç kişi özüne kıyıyor diye, büyük ihtimal sayı daha büyük çıkar.
Şu tırnak içinde 'güzel' örneği vereceğim sadece:
Dünya genelinde her gün 19 bin 178 kişi sigara nedeniyle ölüyor.
Türkiye özelinde bu sayı 328 kişi. (Sayılarda pazarlık payı var, üç aşağı beş yukarı!)
Ve fakat şunda pazarlık yapmam:
Sigara kaynaklı ölümler, bile isteye. Bile bile. Hatta keyif ala ala. Ölme iradeli ve garantili.
Olayı 'paradoks'la sosladığımıza göre soru şu haliyle:
Her gün 19 bin 178 kişinin gönüllü olarak öldüğü dünyada, 100- 200 küsur kişinin ölümünün lafı mı olur brother?
Cevap veriyorum: Olur.
Moda tartışma 'vergiden kaçınma' çerçevesinde ele alalım konuyu.
Misal sigara içmeyen biri, sigara üzerinden alınan dolaylı vergiden kaçınıyor olabilir.
Böylece hem vergi vermez, hem sigaranın içindeki onbinlerce zehirle muhatap olmaz.
Peki hayatına hiçbir zararlıyı sokmayan insanların hali pür melali?
Şeyi diyorum, virüsün asıl yarattığı tehlike, psikolojide.
Toplum veya kitle psikolojisinde.
Yani, yarattığı korku ikliminde.
Hiç kimse kendi suçu günahı olmadan, 'çıplak gözle görülemeyen, elle tutulamayan bir düşman' tarafından saldırıya uğramayı istemez.
(Amerika'da her yıl ortalama 7 kişi kendi küvetinde boğulup ölüyor. 300 küsur milyon Amerikalı durum böyle diye banyo yapmaktan herhalde vazgeçmiyor!)
Burada kimsenin corona virüsünden korkuyor diye kulağını çekecek halimiz yok.
Şunu söylemeye çalışıyorum sadece:
Virüslerin iletişim marifetiyle toplumlar üzerinde yarattığı psikolojik tahribat, bizzat kendisinden daha tehlikeli bana göre.

3 gün önce bir arkadaşımın Çin'de okuyan oğlu Fırat yurda döndü.
Babası WhatsApp grubumuza şu notu düşmüş:
'Arkadaşlar Fırat'ı teslim aldım, sağlık kontrolünden geçirdim ve eve getirdim. Sıkıntı yok. Dostlara duyurulur. İlginiz için teşekkürler.'
Satır aralarını iyi okudunuz mu!
Çocuğun buralarda geçireceği günlerle ilgili milletin yüreğine su serpmiş duyarlı arkadaşım.

ŞEHİR HAVAYA GİRDİ...

İbrahim Üzülmez'in gelişiyle takım, öyle veya böyle 'kazanan' bir kimliğe büründü.
Bu ligde zaten iyi futbol diye bir şey yok.
Herkes herkesi zorluyor, o gün havasında olan, biraz daha dikkatli olan, biraz daha şanslı olan puan veya puanları cebe indiriyor.
Hasılı, bakmayın fikstür avantajından söz edenlere, rakibin puan durumundaki yerine bakıp kimi maçları çantada keklik görenlere.
2-3 hafta önce bir inceleme yapmış ve hayretle görmüştüm ki...
Bursaspor 'puan durumu'nda üzerindeki tüm takımları yenmiş, altında kalan bir yığın takıma da yenilmişti.
Sadece bu örnek bile yeter, bu Lig'de herkesin herkesi yenebileceğine.
Eskişehirspor maçı -bana kalırsa- bu sezon oynayacağımız en zor maç olacak.
Daha doğrusu, hedefi olan takımların düsturu şu olmalı:
En zor maç, önümüzdeki ilk maç.
Yıllardır izlediğim ve taraftarı olduğum Bursaspor'un 'eşik atlayamama' gibi bir hususiyeti de var, aman tahtalara vuralım, dilimizi ısıralım.
Şehir tam havaya girmişken, hava da oldukça soğukken, ısınmak için yapılacaklar belli:
Gol veya goller, ısıtır herkesi...