Döviz koronadan çok daha kalleş!

Homoekonomikus, ekonomik düşünen insan demek. Adam bakıyor, döviz her gün yükseliyor. İnce hesaplara girip neyi var neyi yok dövize giriyor. Tahtakale röportajlarında söylendi, bankadan kredi (borç) çekip döviz alanlar varmış.
Özal'ın son dönemleri gibi bir süreç yaşıyoruz.
Eskiden çalıştığım gazetede, bir arkadaşım her gün doların ne olduğunu sormaya gelirdi ekonomi servisine. Bir gün ben sordum, 'Kaç doların var?' diye.
100 doları varmış, 100 dolar üzerinden günlük kazancını merak ediyormuş.
'Bu cebindeki dolar gıdım gıdım artarken, öbür cebindeki TL'ler eriyor saftirik!' dedim kibarca ama, anladı mı, emin değilim!
Rahmetli babam da, o yıllarda, kahvehaneye giderken döviz büfesinin önünden geçermiş her gün. Bakarmış sabah düşük, akşam yüksek.
Sabah alıp akşam satmaya başlamış. Sadece çay parasını bedavaya getirmekle kalmadığını, küçük çaplı bir servet yaptığını ballandıra ballandıra anlatırdı.
Şu an, yani an itibariyle vatandaşların bankalarda tamı tamamına 212 milyar 920 milyon doları var. Merkez Bankası kayıtlarına göre.
Yastık altındaki döviz miktarının ne olduğu bilinmiyor. Ama dövize uygulanan faiz oranlarının çok düşük olduğu gerçeğinden hareketle, bankalardaki döviz miktarıyla yastık altındaki miktarın hemen hemen aynı olduğunu varsayabiliriz. (En az yüzde 50 diyen iktisatçılar var. Halk yöneticilerine güvense, 'devlet el koyar mı?' korkusundan arınsa, yastık altındaki döviz de ekonomiye girer. En basitinden bankalar dışardan kredi aramayı bırakır!)
Aptalca bir hesap yapıp 300 milyar doları olduğunu söyleyelim vatandaşların.
Aynı aptalca hesaba devam ederek bu miktarı nüfusa, yani 83 milyona bölelim, ne çıktı adam başı? Yanlış hesaplamadıysam 3 bin 600 dolar falan!
İşçiyi, emekliyi, küçük esnafı, öğrenciyi, yaşlıyı, çocukları falan çık.
Epeyce elemanın hatırı sayılır miktarda dövizi olduğu ortaya çıkıyor.
Bu zaten sır değil, bankalardaki mevduat miktarları ülkede 225 bin milyoner olduğunu gösteriyor.
Ekonomiyle yatıp ekonomiyle kalktığımız şu günlerde, adaşım başbakanın 'her mahallede bir milyoner' hayalinin katbekat gerçekleştiğini söyleyebiliriz.
Gelelim şu koca yazıyı, niye yazdığıma:
Dövizin, altının yükselmesi, vatandaşın alım gücünün düşmesi demek.
Bunun adı en basit tabirle, fakirleşme!
Az buçuk iktisat tahsil etmiş herkes şu sürecin halkın daha fazla belinin bükülmesi manasına geldiğini bilir.
Hasılı, tek kelimeyle 'vahim!' günler yaşıyoruz...
Dövizdeki yükselişin, koronadan daha beter sonuçları olacağını da yaşarsak göreceğiz.

İHANET HAKKI!..

Muharrem İnce'nin CHP'den ayrılıp parti kuracağına ilişkin en güzel değerlendirmeyi Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan yaptı, 'En doğal hakkıdır' dedi.
Bu lafın tartışılmasını anlayamıyorum.
Babacan ve Davutoğlu'yla falan ilişkilendirilip kimi kıyaslamalar yapılmasını da.
Bu iki ismin AKP'den koptuğu için 'hainlik'le suçlanmasını da anlayamamıştım.
Erdoğan, İnce'nin durumunu yorumlarken, Babacan ve Davutoğlu'na 'sizin yaptığınız da en doğal hak' demiş oldu bana göre..
O cenah, bu cenah fark etmez.
Ne yani, İnce parti kurmaya kalkarsa 'hain' diyenler çıkmayacak mı CHP cenahında..
Hasılıkelam, memleketin bir numaralı isminden 'siyasette ihanetin hak olduğunu' öğrenmiş olduk, az şey değil.

NEPOTİZM Mİ, KRONİZM Mİ?

Pamukkale Üniversitesi Rektörü Hüseyin Bağ eşini personel daire başkanı yapmış! Yapmış dediğime bakmayın her şey usulüne uygun.
İş için ilan verilmiş.. Kriterler belirlenmiş.
Meğer bu kriterlere uyan tek kişi rektörün eşi Derya Bağ'dan başkası değilmiş.
Şimdi kimi istemezükçüler sırf bu olaya bakarak 'nepotizm' muhabbeti yapacaklar, hısım akraba kayırmacılığı üzerine çene ve kalem oynatacaklar.
Bu kesimlere sormak istiyorum.
Olay, nepotizm (akraba kayırmacılığı) mi, kronizm (eş-dost kayırmacılığı) mi?
Aynı rektör vakti zamanında makam şoförünü de şube müdürü yapmıştı!
Kan bağı yok. Hısmı değil, akrabası değil.
Bana göre her iki vaka da, kronizm!
Derya eşi, şoförü de dostu çünkü.
Ebelek gübelek yaparken terminolojiye dikkat edelim lütfen.