Göbek böyle kesilir!..

Dün artık yok. Mevlana'nın dediği gibi, ne varsa elde- avuçta, 'Dünle beraber gitti, cancağızım. Ne kadar söz varsa düne ait. Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.'
***
Aslen Rizeliyim. Rize'yle bir ilgim olsaydı keşke, ama yok.
Ankara'da doğdum büyüdüm. Okumak için 1981'de geldiğim bu kente gönülden bağlandım, daha iddialı söyleyeyim, bu kente aşık oldum ve...
Ekmeğimi bu kentte kazanmaya başladım. Çocuklarım bu kentte doğdu.
Annemi-babamı bur(s)ada toprağa verdim.
Ölünce beni de onların yanına gömecek evlatlarım.
***
Gazeteciliğe başladığım 1987'den bu yana iflah olmaz derecede, hastalık düzeyinde,
Bursasporluyum. Yeşil- Beyazla özdeşleşmiş haldeyim.
***
Bursaspor eğer düşseydi...
Lig'den 'şampiyon' apoletiyle düşen ilk takım olacaktı.
Ve, şampiyon Bursaspor düştüğü yere hiç yakışmayacaktı.
Trabzon'un plaka numarası 61'de attığımız ilk golde de, 9 dakika sonra attığımız ikinci golde de, 'şampiyon olmuş gibi' sevindiğimi itiraf edeyim.
Deniyordu ya hep, Bursaspor oradan- buradan gelecek sonuçlara bakmayacak, kendi göbeğini kendisi kesecek diye.
Buyurun, göbek dediğin ancak böyle kesilir işte.
Maçın kalan anlarını oynanan futbola değil, saate bakarak geçirdim.
Saat de ne saatmiş birader! 70'ten 71 olacak topu topu, neredeyse mevsim değişiyor, yine de 71 olmuyor. 71 olsa, bir asır geçiyor neredeyse bir türlü 72 olmuyor.
Hele 90'dan +4'e kadar olan bölümde ruhumu, hem de birkaç kez teslim ettim!
Hayatımın en bitmez- tükenmez 20+4 dakikasıydı desem yeri.
***
Bugünleri bir daha yaşamamak umuduyla, şu mübarek günlerde Mevlana ile başladığımız yazıyı yine Mevlana ile bitirelim:
'Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş.'
***
Son bir not.
Bir camia doluşuyor uçaklara-arabalara 1092 kilometre katedip deplasman yapıyor, takımını bu 'zor gününde' yalnız bırakmıyor.
Bir de Rizespor'a bak. Evlerindeki maçta küçücük stadını dolduramıyor. Dolduramıyor ne, neredeyse boş tribünlere oynuyor.
Ee, futbol tanrısı olsanız kimin yanında yer alırsınız?!