Herkes bir gün sığınmacı olabilir

İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nin 14. Maddesi şöyle:
'Herkesin zulüm altında başka ülkelere sığınma ve sığınma olanaklarından yararlanma hakkı vardır.'
Bu satırların yazarının kişisel bildirgesi de şöyle:
'Hiç kimseye aidiyeti veya mensubiyeti nedeniyle ne sempati duyarım, ne gıcık kaparım!'
Benim için Musevi, Hıristiyan, Müslüman, Alevi, Sünni, Türk, Kürt, Ermeni, Yunan, Çingene, Laz, Çerkez fark etmez.
Meselenin merkezine sadece 'insan'ı koyarım.

Bir olaydan veya bir durumdan hareketle bir millete antipatik yaklaşmam.
Son zamanlarda yakın çevremde millet adı verilerek, ülke adı söylenerek 'farkında olmadan' nefret söylemi içeren çok lakırdı duyuyorum...
Ve topu fazla dolaştırmadan Yunanistan'a, oradan da Avrupa'ya gitmek isteyen sığınmacıların maruz kaldıkları muameleye geliyorum.
Sığınmacıların hali pür melali malum. Meriç kıyılarında, Yunan adalarında...
Üzerlerine ateş açıldı.
Botları delinmeye çalışıldı..
Yukarıda yazdık, 'sığınmacı olmak bir insan hakkı' diye. Peki görece olarak, tırnak içinde bizden daha 'uygar' batı bilmez mi bildirgeyi?!
Bilir ama siz de bilirsiniz ki, bunların ikiyüzlülüğünden, ikili standartlarından, burdan Yeni Zelanda'ya yol olur.
Tek tesellimiz, meseleye bizim gibi bakan halkları!
Vakti zamanında İsrail Hükümeti'nin Filistinliler'e yaptığı zulüm nasıl Tel Aviv'de 500 bin kişilik bir 'barış' gösterisine dönüştüyse...
Atina'da ve Selanik'te bir araya gelen Yunan vatandaşları sığınmacılara yapılan zulmü protesto için yürüyüş tertip etmişler.
İki şehirde eşzamanlı düzenlenen protesto gösterilerinde şu çağrı yapılmış:
'Bedenlerimizi, yurtlarından edilen, silahsız, aç, susuz, kendilerine bir umut arayan ve silahlı ordular arasında sıkışıp mahsur kalan göçmenlere kalkan oluşturmaya davet ediyoruz.'
Gösteride ayrıca, göçmenlere yönelik her türlü ırkçı, ayrımcı teşebbüslere son verilmesi de istenmiş.
Son zamanlarda üst üste gelen kötü haberler nedeniyle karamsarlığa kapıldığım oluyor.
İnsanlar kediye köpeğe börtü böceğe bu kadar duyarlıyken, insana nasıl bu kadar duyarsızlar diye içim içimi kemiriyor.
Uzun lafın kısası, benim için geçen hafta sonunun en umut veren haberi Atina ve Selanik'teki yürüyüşlerdi. Bu haber son anda yetişti ve 'İnsanlıktan umudunu asla kesme' dedi.

ANTİSOSYAL VİRÜS!

'Corona'nın en öldürücü tarafı ne derseniz, kalabalıklara karşı oluşu derim.
Geçen gün sinemacı bir arkadaşım geldi, laflıyoruz.
Dizi, film vs işinde.
Sinema salonları bekleyişe geçti gibisinden bir laf etti. Büyük projeler, gişe yapacak işler falan, insanlar kalabalık ortama girmeye çekinir, sinemaya gitmez vs gerekçelerle askıya alınıyormuş.
Ee İtalya Seri A'da maçların seyitcisiz oynanması kararı alındı.

İnsanlar bir araya gelmesin, birbirine virüs bulaştırmasın hesabı.
Ve, en çarpıcı haber de İran'dan geldi.
Cuma namazı iptal edilmiş. İnsanlar kalabalığa girmesin, birbirine virüs bulaştırmasın hesabı.
Sinema, maç, cuma namazı derken, corona, şekilde de görüldüğü gibi, insanı insan yapan 'sosyalleşme' özelliğimizi tehdit etmesi çok acayip değil mi sizce de?

ERKEK ERKEĞE ÖPÜŞMEYE SON!

Çok eski vakit şu başlıkla bir yazı yazmıştım.
'Kafa tokuşturmalı öpüşme daha hijyen!' diye.
Başka milletlerde de var mı emin değilim.
İki Türk erkeği karşılaşıyorlar ve şapır şupur öpüşüyorlar. (Ruslarda daha fenası var, ağızdan öpüşüyorlar diye bir şehir efsanesi var, görmedim, yalan olmasın)
Diyeceğim o ki, hazır kapımıza kadar dayanmış corona gibi bir tehdit varken, gelin şu alışkanlığı rafa kaldıralım.
Uzmanlar uyarıyor zaten.

Tokalaşmayı bile keselim diye.
Her fırsatta el yıkama önerildiğine, kolonya kullanımı teşvik edildiğine göre, olmadı yanımızda ıslak mendil taşımamız istenirken...
'Vay Selami abi nerelerdesin?' diye erkek erkeğe şapır şupur öpüşmek nedir Allahınızı severseniz!
'Bir musibet bin nasihat' düsturundan gidelim ve gelin şu hakikaten saçma sapan alışkanlığı bırakalım.
Öyle bırakalım ki, corona tehdit olmaktan çıksa bile geri dönmeyelim bu tuhaf aktiviteye!