Kağıda basılı gazete terminal döneminde

Ama miras olarak kalmayan kendimizin ürettiği 'köklü' kurumlarımız da var:
Misal Uludağ Üniversitesi, misal Bursaspor, misal Bursa Hakimiyet.
Bu listeyi uzatabilirim.
Köklü sözcüğünün altını doldurmak için herhalde 40-45 yıl yeter.
Bursa Hakimiyet 48 yaşında.
Nereden baksan 3-4 nesil geçmiş buradan, 3-4 kuşak.
Ne mutlu bize ki, böyle bir kurumun çalışanlarıyız.
Bu kurumun en belirgin ve dikkat çekici özelliği, bugünlerde Bursa basınının çatısını oluşturan meslektaşlarımdan çoğunun yolunun bu kurumdan geçmesi, çoğunun bu kurumda yetişmesi...
***
34 yıldır daktilo takırtıları, klavye tıkırtıları ile geçiyor ömrüm.
5 yıl Cumhuriyet, 23 yıl Olay, bir yıl ara ve 5 yıldır da Bursa Hakimiyet...
Geriye dönüp baktığımda kendime çok da fazla haksızlık yapamıyorum doğrusu.
Okurun bu kadar kıt, bilime sanata bu kadar az değer verilen bir ülkede, yazı yazarak eve ekmek götürebilmek hakikaten mesele.
34 yılın tamamı dolu dolu.
Hepsi hak edilmiş yıllar.
Bir kuruş bile hak edilmeden indirilmemiş cebe.
Ne yazık ve acı ki, sadece bizde değil tüm dünyada, kağıda basılı gazete terminal dönemde.
Doktorların anlayacağı şekilde yazdım, yani kağıda basılı gazete moda terminolojiyle söylersek maalesef entube! İster kağıda basılı olsun, ister eldeki cep telefonundan okunsun, isterse bilgisayar ekranından.
Bildiğimiz şu:
Yaşayacak Bursa Hakimiyet geleneği. Bizden sonra da..