Oynatmaya az kaldı..

Düğün, nişan, söz, doğum günü kutlaması yasak.

Asker uğurlama, cenaze, okul bahçesi, çay bahçesi yasak.

Toplaşma, eğlenme, miting, basın açıklaması, gruplaşma yasak.

Videosunu gördüm, dağ başında hayvan otlatmak bile yasak.

Haber örnekleri..

Kuğulu Parka girmek yasak, Bodrum'da denize karşı bankta oturmak yasak, İzmir Barosu'nun genel kurul yapması yasak.

Ama bir partinin, sadece o partinin 'lebaleb' il kongresi yapması serbest.

Lebaleb, hınca hınç manasında. Texas tribünü gibi.

Başka her türlü etkinlikte, otobüs at, insanca zayiat olmaz.

Bu partinin etkinliğinde, iğne at, inmez yere, yerçekimine inat.

Yerde yer yok zaten davullu zurnalı eğlencede, bazı adamların üzerine kat çıkmışlar deve güreşi misali o derece.

Bir dönem 'Oynatmaya Az Kaldı!' diye bir şarkı vardı.

Başka bir dönem de, pozisyonların video marifetiyle ileri geri sık sık oynatılması marifetiyle eda edilen futbol programları. 'Oynatalım Uğurcum!' lafıyla aklımızda kalmış.

Memleketin tamamı bu halde şimdi.

Oynatalım, şaşıralım, baka kalalım.

Anlamak kolay değil: Ekseriyet dükkan açamaz, kahvehanede oturamaz, cenazesine bile gidemezken, birileri nasıl bu kadar aymaz, bu kadar vurdumduymaz, bu kadar kör gözüm parmağına girişir bu işlere diye.

Hasılı, 'oynatmamak!' çok zor bu ülkede.

Oynatalım gitsin bence, milletçe.

İKİ ÖRNEK ÜLKE

Sonunda beklenen haber geldi.

Memleketi idare edenler, madem dediler, halk büyük fedakarlıklara katlanıyor. Madem esnafın hali perişan.

Madem işsizlik var, iş yapanların karları düştü, halk tedirgin, yarına ilişkin umutları azaldı.

Bari dediler, doktor, hemşire, polis gibi sabit maaşlı kamu çalışanları dışında kamuda yöneticilik yapanların maaşlarında yüzde 20 indirim yapalım.

Yüzde 20 çok büyük bir fark değil belki ama bunu yaparak Yeni Zelanda halkıyla dayanışma içinde olduğumuzu gösteririz en azından.

Zaten bir Yeni Zelanda var 'pandemi' ortamında örnek ülke..

Bir de biz varız, Türkiye.

'Hayatın akışı içerisinde her birimizin yaşadığı zorluklar, çile ve kederler, maddi ve manevi sıkıntılar olması mukadderdir' denildi bizde de, Diyanet'in cuma hutbesinde.

Aynı cumaya 114 araçlık konvoyla gidişimiz de bir tür mukadderat bence..

SÜLALE BOYU BİLİM

İzmir Katip Çelebi Üniversitesi'nde akademik kadrolardan 27 kişinin arasında akrabalık bağı olduğunu bizzat rektör açıklamış.

Bu 27 kişinin 16'sının doğrudan sınavsız şube müdürlüğü kadrolarına atandığı da ortaya çıkmış.

Her zaman söylerim:

Bilim insanı, önce kendi insanına, 1'nci, 2'nci, 3'ncü derece kan bağı olana, hısmına akrabasına faydalı olacak. Yakın çevresine kıyak yapmayan bilim insanından ne ülkesine, ne dünyaya, ne insanlığa bir hayır gelmez diye.

Üniversite yönetimi açıklama yapmış:

'Toplam çalışan sayımız bin 654 kişi, akrabalık bağı olanlar toplam çalışanların sadece yüzde 1.6'sı.'

Bence de yüzde 10'dan aşağısı nepotizm sayılmamalı.

(Misal Katip Çelebi'de 165 akraba daha işe alınmalı..)