Engelli haftası kutlanmaz! Nerede bilinç?

10-16 Mayıs Engelliler Haftası geride kaldı. Koronavirüs günleri nedeniyle alanlara çıkamayan engelli sivil toplum kuruluşlarının üyeleri, ağırlıklı olarak sosyal medya hesaplarından; fırsat yakalayabilenlerde TV, radyo ya da gazeteler üzerinden engellilerin yaşadığı sorunları dile getirmeye çalıştı.

Evet, engelli birey olmak zor! Hele bizim gibi bir ülkede biraz daha zor. Birçok ülkeye göre iyi sayılabilecek düzenlemeler ve istatistiki veriler yok mu? Var elbette. Bunlar tatmin edici mi? Hayır.

Sanki bana "Hem zor diyorsun, hem iyi düzenlemelerden bahsediyorsun" dediğinizi duyar gibiyim. Hemen cevap vereyim. Durum, aynen yukarıda yazdığım gibi. Yazdıklarımı sonuna kadar okursanız daha iyi anlaşılacağımı umuyorum.

Her zaman bahsettiğimiz husus, ülkemizde engellilik bilincinin olmadığı yönünde. Engelli bireyler dâhil -küçük bir zümreyi ayrı tutuyorum- maalesef yok. Bu varsayım mı, gerçek mi bunun cevabı da yazının sonunda.

Peki, engelliler ne istiyor? Her engelsiz bireyin yararlandığı anayasal haklardan sonuna kadar yararlanmak. Bu hak verilmiş mi engelli bireylere? Elbette. Her şey kâğıt üzerinde çok güzel yazılmış hem de! Siz devlet olarak bu hakları vermemiş olsanız bile, yüce yaradan tüm insanları eşit yarattı, farklılıkların bir önemi yoktur. Aynı havayı soluyoruz, aynı suyu içiyoruz, aynı gökyüzüne bakıyoruz.

Derdiniz ne kardeşim? Derdimiz engellilik bilinci, derdimiz fırsat eşitliği. Derdimiz ulaşılabilirlik ve erişilebilirlik. Konu başlıklarını yazmak yeterli olacaktır şimdilik. Tek tek konuları açmak, gazetenin tüm sayfalarını doldurur da artar. Mevzu çok derin. Bu bağlamda Engelliler Haftası, Birleşmiş Milletler, üye ülkelere 'Engellilerin dertlerini, sorunlarını dile getirip, onları anlayın ve insan gibi yaşamalarına yardımcı olun' mesajını vererek bu haftayı organize etmiş.

Ülkemizde ise hafta ile ilgili coşan coşana! Abartısız her kesimden işsizinden profesörüne, milletvekilinden belediye başkanına, bürokratından doktoruna, öğretmeninden imamına, sendikacısından Sarı Çizmeli Mehmet Ağa'ya kadar uzayan kabarık bir liste. Sözüm ona duyarlı insanlarımızın, allı pullu mesajlarının sonunda 'Engelliler haftasını kutlarız' ibaresini koymaları tabiri caizse bir çuval inciri berbat ediyor. En popüler diğer söylemler de şu şekilde: Her insan bir engelli adayıdır. Sevgi, her engeli aşar. En büyük engel, zihindedir gibi boş cümleler.

İşte bunların savaşını veriyoruz. Bu haftanın bir kutlama haftası olmadığı, farkındalık haftası olduğunu yıllardır anlatmaya çalışıyoruz. Neden mi? Basitçe anlatayım... Siz hiç kanser haftasında kanserli hastalara, o illete yakalandılar diye 'Kanser haftanız kutlu olsun' diyor musunuz? "Allah'ım, çocuğumun canını benden önce al. Onu benden sonraya bırakma" diyen bir engelli annesinin engelliler gününü kutluyorsunuz! Ne güzel engelli olmuşlar, bir de hafta verilmiş kendilerine oh! Hiçbir birey kendi isteğiyle engelli olmaz. Bir uzvunda eksiklik ya da kısıtlılık yaşayan bireylerin bu hallerini kutlamak hangi bilince, hangi akla, hangi mantığa sığar?

Engelli adayı olsan ne, olmasan ne? O zaman her özgür birey bir mahkûm adayıdır, yetim ve öksüz yurdu için her insan bir yetim ve öksüz adayıdır, akıl hastanesi için her insan bir adaydır yazalım. Bu mudur bilinç?

Sevgi her engeli aşmaz kardeşim. Engelli bireyler, sevmeyi de sevilmeyi de çok iyi bilirler. Aileleri, arkadaşları, dostları zaten bu duyguyu kendilerine yaşatıyor. Hiç tanımadığı insanların "Sizi çok seviyoruz" demeleri hiç bir şey ifade etmiyor. Çünkü bulunduğun makam sevgiyi değil, engelliye hizmeti gerektiriyor. Sen uygun yol, uygun bina vs. yapmayıp sevdiğini ifade etsen ne olur! "Seviyoruz" deyince kendiliğinden oluyor mu bu işler?

İşte bizim ülkemizde engelli ve engelli ailesi olmak bundan dolayı çok zor. Yapılan düzenlemelerle siz tatmin olabilir misiniz bu durumda? Şahsen bu kutlamaları yapanları ülkenin neresinde olursa olsun, uyarıyorum. Engelsiz bireylerden de destek bekliyoruz bu manada. Ayrıca,. özellikle yalakalık (!) yapan engelli STK'larının da bu uyarıları korkmadan yapmalarını bekliyorum. Sorumluyuz, sorumlusunuz, sorumlular!