Engelli vekil, lütuf mu?

Malum seçim havasına girdik... Bir aydan az bir zaman kaldı ve vakit daraldıkça tansiyon da yükseliyor haliyle. Aday adaylarının çalışmalarının ardından partilerin belirlediği aday listeleri,YSK'ya gönderildi. Kimileri hayal kırıklığı yaşarken, kimileri de adeta piyangodan ikramiye çıkmış gibi sevindi.
Milletvekilliği için yeni düzenlemeyle birlikte 18 yaşını geçmiş, akli dengesi yerinde, bildiğimiz diğer temel koşulları sağlayan herkesin vekillik hakkı var. Aklı başında her insanın bu hakkı kullanabileceği gibi, başvurdukları partilerin de aday adayları arasından seçme hakkı var. Buraya kadar hiç sorun yok. Parti yetkililerinin aday listelerini açıklarken bazı açıklamaları vardı. Bu açıklamaların en göze çarpanı 'Şu parti, şu kadar engelli milletvekili adayı gösterdi' gibi başlıklarla haber oldu. Bu ayrımcılık, insan haklarına aykırı bir durumdur.
Toplum içinde farklılıkları olanların aday olması, Meclis'te temsil edilmesi, sorunların ve çözümlerin anlatılması açısından oldukça önemli. Oraya hangi partiden girersen gir, sen vekil olarak doğruyu yanlışı yerinde söylemek, düzelmesi için gayret göstermek durumundasın. İktidarı-muhalefeti olmaz bunun.
Bugüne kadar birçok engelli vekil Meclis'e girdi ancak sonuç değişmedi. Çünkü süs olsun diye oraya seçilmiş, mesaisini doldursun, suya sabuna dokunmadan yapılanları alkışlasın yeter diye bakıldı. Bana göre işini hakkıyla yapacak, liyakat sahibi bireyler seçilmeli.
Engelli bireyin insan hakkına müdahale anlamına gelen 'engelli milletvekili' cümlesini kullanıp ayrımcılık yapanlara soruyorum. Neden 'Şu kadar bıyıklı milletvekili adayı listelerimizde var' diye açıklama yapıp haberini yaptırmıyorsunuz?
Aslında bu sorunun temeline iyi bakmak lazım. Ülkemizde engellilik bilincinin olmaması, engellilerin de her birey gibi temel hak ve özgürlüklerden sınırsızca yaralanma hakkına sahip olduğu halde, engelsiz kişilerin onlara sağladığı imkanlar kadar faydalandırılması düşüncesi...
Diğer sorun ise Meclis'e gönderdiğimiz tüm partilere ait engelli vekiller başta olmak üzere engellilik bilincine ait yapılacak çalışmaları yapmayıp boşa zamanlarını geçirmesidir. Cennet ülkemizde insan yerine konulmayıp ayrıştırılan toplumun önemli bir kitlesi olarak ortak sesimizi haykırıyorum: Kimsenin lütfuna ihtiyacımız yok!