Bizi leylekler getirirken, ne aklı?

Öyle kırılgan bir haldeyiz ki..

Amerika hapşırsa, dünya nezle olurken..

Şimdi Rusya tıksırıyor, umarım yataklara düşmeyiz.

Baksanıza coğrafyamıza..

Hem siyasal, hem ekonomik, hem ciddi sosyal farklılıklar gösteriyor.

Ve bu ülkemizi çok yakından ilgilendiriyor.

Sağlam altyapınız..

Hedefleriniz ve planlarınız varsa amenna..

Ya yoksa..?

İşte bir saldırıda, gazdan, buğdaydan etkilenir...

Marketlerde kuyruk olur...

Evinde yağ, un, şeker stoklarsın..

Aracına 2 lire daha ucuz yakıt almak için gece benzin istasyonunda sıra beklersin.

Dün markette alışveriş yaparken gözüm boş raflara ilişti.

Sanki kıtlık dönemindeyiz...

Bir anda çekirgeler gibi tüketmişiz ne varsa..

Aslında bunun temelinde de 'güvensizlik' yatıyor...

Yasama, yürütme, yargı her alanda yaşanan siyasallaşmanın dejenere olmasıyla birlikte...

Toplum yönetsel anlayıştan uzaklaştıkça....

Kendi ekonomisinin siyasetini yapmaya başlıyor..

Anlık düşünüyor, anlık davranıyor...

Elbet temelinde korku-panik duyularıyla..

Algı mekanizmasının da etkisiyle davranış biçimleri değişiveriyor.

Ülkenin her tür altyapısı, tarıma, ürütmeye yatkınken..

Buğday'a, ayçiçek yağına olan dış bağımlılık..

Doğalgaz'ına, benzinine olan zorunlulukla..

Bölgede ki bir savaş, ' kaos' la bireyleri etkiliyor.

Davranışlarını bencilleştiriyor.

Peki sorumlusu kim?

Sonrasında işte başlıkta ki gibi..

Kırılganlaşıyoruz...

Oysa bugüne kadar çok şey ultra gelişim ve ilerleme olarak gösterilirken...

İtaat ve sürü toplumuyla çok şey alkışlanırken...

Bir gün acaba onca insanın arasında...

Alman filozof Immanuel Kant'ın...

“Aydınlanma; kişinin kendi aklını kullanmaya cüret etmesidir.” sözleri akıllara gelir mi?

Haa bu sözler akla gelsede...

Nasıl kullanılır?

Oda kocaman soru işareti!

Bizi leylekler getirdi ya...