Lazımlıkların Kazım'ları

Gerçekler, yalanlar...

Hepimizin ki farklıdır.

Senin gerçeğin..

Benim gerçeğim.

Ne doğru, ne yanlış hepsini süreç ortaya koyar..

Eğer ki meseleye at gözlüğüyle bakarsanız..

İki taraf görürsünüz..

Her ikisinde de.. İnkar vardır..

Tek bir bakış açısı hakimdir...

Burada ki en büyük zaafiyetse tüm yaşam alanlarının siyasallaşması.

Bu bugününde meselesi değil.

Olmayan 21 Ekim Dünya Gazeteciler Günü'nü geride bırakırken aldığım mesajlardan yola çıktım.

Sistemin içine ettiği sektörde..

Sabah erken kalkanın gazeteci, televizyoncu olduğu...

Adeta taşeronlaştığı süreçte...

İtibarsızlaştırılan... Triajları düşen...

Reytingleri olmayan yapılarla..

Tek tip yayıncılıkla....

Hangi gazetecilik gününü kutlayacaksınız...

Koca bir ironi...

Daha dün bir internet sitesinde okudum..

"Tüsiad haddini bil. İşinizi yapın, verginizi ödeyin, siyaset sizin neyinize"

Bugün işte bizim meslekte geldiğimiz durum budur.

Eğer ki gazetecilikte bilgi vermenin ötesinde tarafsanız..

Durum sadece tetikçiliğe girer.

Geçmiş zamanlarda ki arşivlerimi yazılarımı,tv programlarımı iyi hatırlarım.

Nasıl ki dün çarşaf çarşaf ilan verip 'hasta adam' manşetlerini, siad'ları, Karen Fog'ların e maillerini eleştirdiysem...

Bugün bu yöntemleride doğru bulmam..

Şubat ayında söz etmiştim..

Ekonomide ki oligapol'den...Oligarşiye..

Derin bir mühendislik hep iş başındadır.

Malum zeka kapasitemizde, her kategoride işlev yada işlevsizlikteyse kargo adrese teslimdir.

Ancak medya buna alet olmamalı.

Ne güzel söylüyor G.Orwel..

"Gazetecilik birilerinin yazılmasını istemediği şeyleri yazmaktır. Geri kalan her şey halkla ilişkilerdir!"

Yapmamız gereken ortada..

İyiye 'iyi'

Doğruya 'doğru'

Yanlışa 'yanlış'diyelim..

Söylerken de, yazarken de, eleştirirken de..

Öneriler de getirip...

Toplumsal çoğunluğa, tüm haklara, özgürlüklere (varsa) saygılı olalım.

Bu kadar basit..

Gerisi sadece inanın 'hazım' meselesi..

Ama hazımda siyasallaşırsa..

Zaten ne desen boş...

Lazımlıkların Kazım'ları yazar durur...