TÜİK matematiği fıkra gibi!

Haftanın bu son günü kimseyi boğmayayım.
Hele ki hesap kitap yapınca 'yeterrrrrrrrrrr'diyorsunuz.
Ama şu son iş gününü bir fıkrayla kapatmayalım mı?
Bence Karadenizli dostlar kesin kıskanır.
Gerçi onların anlatı ve fıkralarında hem hiciv var, hem ironi.
Temel zaten ruhu baştan çıkarıyor.
Çek çekebilirsen.
Ne var ki şu Türkiye İstatistik Kurumu (Tüik) verileri, hesap kitabı, matematiği bazen fıkra ötesi.
Düşünün...
Bir pandemi yaşıyoruz..
Üstüne bir yığın sorun sıkıntı, mekanlar, işyerleri kapanmış..
Mayısta yüzde 13.2 olan işsizlik oranı..
Haziranda yüzde 10.6 ya düşmüş.
İşsizlik düşüyor..
İstihdam artıyor..
Yahu sokaktaki her iki gençten 1'i açıktayken..
İş-Kur'a her gün binin üzerinde başvuru yapılırken...
Hadi geçtik liyakatı.
Ama rakamlar manipüle kokuyor..
Habire daya umut pompasını...
Anlaşılan son haftalarda iş aramamış birileri işsiz sayılmıyor.
İnsanlar öyle bir hale geldi ki...
Artık iş arama umutlarını bile yitirdiler.
O yüzden Tüik'in kraker gibi yediği kriterleri tekrar gözden geçirmesi...
Gerçekçi olması şart.
Zaten her alanda güvensizlik hakimken...
Rakamların siyaseti..
Toplumu çok şeyden uzaklaştırıyor..

GÜNÜN SÖZÜ:

"Her şeyden önce, kendine yalan söyleme. Kendisine yalan söyleyen ve kendi yalanını dinleyen adam, içindeki gerçeği ayırt edemediği bir noktaya gelir. Böylece kendine ve başkalarına duyduğu saygıyı kaybeder."

(Dostoyevski)