'Uludağ Memba Suyu' hediyesi

Hey gibi günler hey!. Bir zamanlar Uludağ'ın memba suyu şehir halkına hediye olarak sunulmuş. Büyükşehir Bld.'nin şimdilerde en büyük yatırımcı kuruluşu BUSKİ de geçenlerde 32.yılını kutlamıştı. Neredeeen nereye!?
Ve BUSKİ'ye nice başarılı yıllar dilerken arşivimdeki bu fotoğraflar aklıma geldi. 'BUSKİ'ye bir müze gerek' dememin nedeni bu..

Çünkü daha nice müzelik çeşmeler, isimler, olaylar var BUSKİ tarihinde.Bu fotoğraflar Yıldırım, Eşrefiler Cad.'nde, Bursa İpekçilik Anadolu İmam Hatip Lisesi'nin ana cadde kenarındaki duvarına yıllar önce yaslanmış tarihi çeşme.

Çeşmenin mermer aynasında 'Uludağ Memba Suyu Belediyenin Şehir Halkına Hediyesi' yazıyor. Altında tarih te varmış ama mermerin kırılmış yerinde. Dikkat edilirse orada sadece 29 rakamı var. Bu da çeşmenin 29 Ekim Cumhuriyet'in kuruluş yıldönümlerinden birinde devreye girdiğinin işareti bence. Evet; bir zamanlar maziyle bak ne kadar şendik. Hemen her caddede, mahallede, çarşıda birer sokak çeşmesi vardı. Ama sular yetmeyince bu kez Uludağımız'dan süzülen sular, ovaya açılan kuyulardan çekilen sularla karıştırıldı ve halka sunuldu..

Doğancı ve Nilüfer barajları da bunun eseri. Doğancı Barajı'nın gerçek adı Selahattin Saygı Barajı'dır. Bu isim, o dönem bu baraja büyük emek veren DSİ Bölge Müdürü Selahattin Saygı'nın adı. Ve bir vefa örneği olarak baraja da bu isim verilmişti.

Barajın inşa yıllarında öğrenci olan oğlu Murat Saygı halen Kanal D TV'nin Genel Müdürü. Belki barajın inşasında babasından yansıyan birkaç minik tatlı anısı da vardır kendisinde.

İki kez de temel atma töreni yapıldı bu baraj için. İkincisi; bir seçim dönemi öncesi. Propaganda yani. Gazeteci olarak izlemiştim.

Daha eskilerin bir kahramanı da -ki o zaman henüz BUSKİ yok- Belediye Su Müdürü İhsan Uzer. Başlıbaşına bir uzman. Hangi yolda, sokakta, caddede su borusu nereden gelip nereye gidiyor resmen ezberinde. Bir su kaçağındaki ihbar üzerine gidip parmağıyla 'şurasını kazın' dediği an patlak boru o an şip şak karşısında. Caddeyi tamamen kazmanın alemi yok yani.

İhsan Bey'in oğlu Ender Uzer de koltuğunda çok karpuz taşıyan bir tarih. Kolej'in yağız bir izcisi. Ayrıca müzisyen ve de bir kontrbas sevdalısı.. Kükürtlü Bahçesi'ndeki orkestraya kontrbasıyla eşlik ederken koskoca dev enstürmanla adeta alt alta, üst üste güreş ediyor!. Parmakları tellerde dolaşırken o kendinden geçmiş, sahnede yuvarlanıyor.. Üzerinde dım dım da dım dım; dev gibi koskoca kontrbas!.

Usta bir izci olan Ender de acaba babasının su borusu hatlarındaki yanılmadığı ezberleriyle sürdürdüğü izlerden mi feyz aldı dersiniz?. Daha pekçok değerli kişi vardır BUSKİ'nin isimsiz kahramanları olarak.

Nice genel müdürler, mısır patlar gibi patlamış su borularıyla az mı uğreştılar?. Ve çare olarak ithal edilen dev fondüktil borular. Bunlardan biri de tanıtım için Acemler kavşağına konmuştu. İçine o yılların gözdesi Murat 124 otosu yerleştirilerek yapılan bir tanıtım!.

Acı-tatlı anılar, anılar. Çoğu fotoğraflı. Dökümden sokak çeşmeleri, ilginç materyaller.. Bursa için madem ki 'Müzeler Kenti' deniyor; o halde BUSKİ de bu müzeyi hak etmiyor mu?. Su gibi aziz olun BUSKİ'ciler. Biraz geç oldu ama temiz oldu. Yeni yaşınız kutlu olsun...

BİR TURİZMCİNİN ÖNEMLİ UYARISI

Ana yazımızda Uludağ'dan söz ettik. Şimdi de Uludağ yolu için önemli bir uyarı. Turizmci Hasan Erdem 'Çekirge Meydanı'ndan Yiğitali Köyü'ne kadar yol çok berbat. Dağa turist götüren araçlarımız berbat oluyor. Bu 5/6 km.'lik yol Osmangazi Bld.nin sorumluluğunda. Ama Osmangazi gerekli ilgiyi göstermiyor. Onarımını önemle rica ederiz" diyor. Duyururum.