"Kimse bir cesedin yanında çay içmemeli!"

31 Mart 2024’de yapılan yerel seçimlerde koltuğa oturan belediye başkanları, görevdeki bir yıllarını doldurunca birer birer "İcraatın İçinden" programları düzenleyip, yapıp ettiklerini anlatıyorlar.

Üç beş gün önce Nilüfer Belediye Başkanı Şadi Özdemir'in konuğuyduk. Sade bir sunumla görevdeki bir yılını anlattı ki; kanaatimi, "Şadi başkanı dinlerken, kendimi hatırladım!" başlığıyla bu köşede paylaştım.

Önceki gün de Osmangazi Belediye Başkanı Erkan Aydın'ın sunumu vardı. Seçilmeden önce ve seçildikten sonra olmak üzere iki farklı Erkan Aydın görüntüsü, bir Dağlı olarak bende derin hayal kırıklığı yaratmış olsa da Sevda Kurul hanımefendinin nazik davetini geri çevirmeyip; biraz da kırılan hayallerimde yanıldığımı görmeyi umut ederek Erkan Aydın'ı dinlemeyi ve kanaatlerimi paylaşmayı murat ettim.

Aslına bakarsanız, yeni seçilmiş bir belediye başkanını daha ilk yılında eleştirmek pek adetim değildir; nazarımda hala bir kredisi vardır, fakat burada hayal kırıklığımın daha da derinleştiğini üzülerek ifade edip, Erkan Aydın'ı değerlendirmeyi daha sonraya bırakıyorum...

***

"Başkomiser Ziya, her zamanki sert duruşuyla sahnenin tam ortasındaydı. Etrafta bulunan her detayı dikkatlice inceleyen gri saçlı, yılların yorgunluğunu taşıyan adam, az ileride karton bardaktaki çayını yudumlayan genç memura, göz ucuyla bakıp homurdandı. Ona göre kimse bir cesedin yanında çay içmemeliydi..."

Bu satırlar, "Bir mühendis, bir kedi annesi ve kelimelerle dünyalar inşa eden bir yazar olan" Hatice Oğuz'un, "Son Randevu" isimli polisiye eserinden ürpertici bir bölüm.

Erkan Aydın'ın, "İcraatın İçinden"inden kendimizi dışarı attığımızda soluğu, bu yıl 22’ncisi düzenlenen Bursa Kitap Fuarı'nda aldık. Merinos Atatürk Kongre ve Kültür Merkezi'nde kapılarını açan fuara ilk günden ilgi büyüktü. Göze çarpan kalabalıkta fuar alanının küçük oluşunun da bir payı var mıdır, bilemiyorum, ama kitaba gösterilen ilgiye sevinmemek elde değil.

Yazarından imzalı kitap almak için hızlı adımlarla kalabalığı yararak Ahbap Kitap'ın stantına eriştiğimde uzun bir kuyrukla karşılaştım. Aynı zamanda Sadettin Türkün Ortaokulu'nda müdür yardımcısı da olan yazar Hatice Oğuz, yeni çıkan "Son Randevu" isimli kitabını imzalıyordu.

Pırıl pırıl gençlerin, aynı zamanda öğretmenleri de olan bir yazardan imzalı kitap almaları, hem okurlar hem de yazar için tarif edilmez bir tat olacak ki; gördüğüm heyecan, her şeye rağmen güzel şeylerin de olduğunun daha yazılmamış kitabı gibi duruyordu yüzlerdeki umut yüklü tebessümlerde...

Bir ara fırsat bulup, "Son Randevu"yu konuştuk, yazarı Hatice Oğuz'la. Bursa sokaklarında bir berber makasıyla işlenen seri kadın cinayetlerinin peşine düşen Komiser Ziya ile çalışma arkadaşları Aylin ve Salih'in amansız mücadelesini dinledim.

Ben, okumasına öğretmenleri vesile olmuş ve karısı da öğretmen olan Asabı bozuk bir yazı gündelikçisi olarak bir eğitim günülüsüyüm aynı zamanda. Bu manada, yazma serüvenindeki en büyük motivasyonunu, "Öğrencilerime, hem okur, hem de yazar olarak örnek olabilmek" diyerek açıklayan Hatice öğretmenin, bir nefeste bitirdiğim kitabıyla sadık bir okuru olduğumu ve yeni eserlerini heyecanla beklediğimi belirtmek isterim.

SON SÖZ:

Bu arada Sadettin Türkün Ortaokulu'nun Bursa'da neden parmakla gösterilen bir eğitim yuvası olduğu şimdi daha iyi anlaşılmıyor mu? Önceleri de değinmiştim. Sadettin Türkün Ortaokulu'nun Asım Altuntaş gibi çok harika işlere imza atarak okulunu her bakımdan zirveye taşıdığı için övgüyü fazlasıyla hak eden bir müdürü ve böyle okur-yazar müdür yardımcıları olunca haliyle başarı da kaçınılmaz oluyor. Bu çarpıcı ayrıntı, Bursa İl Milli Eğitim Müdürü Dr. Ahmet Alireisoğlu'nun da dikkatinden kaçmamıştır. Ne diyelim, darısı diğer okulların başına.