2 taraf da, "İnadım, inat"

TFF ile birlikte korona da diretiyor. 12 kararına bu defa Malatya'dan baş kaldırdı virüs. 5 kişinin testi pozitif çıktı.

Bir taraf Napolyon gibi, "Para, para, para" diye bağırıyor, diğer taraf da, "Pozitif, pozitif, pozitif" diye dişlerini gösteriyor.

Merak etmeye devam ediyorum;

15. sırada ve çok kritik bir durumda bulunan Malatyaspor'un dengesi daha da bozulmadı mı acaba? Otomatikman 14 günlük karantinaya girecek. 5 futbolcunun kısıtlama 12 Haziran'da sona ereceğine göre, TFF "Haydi çocuklar sahaya" mı diyecek?

Fiziksel ve psikolojik olarak hazır olması mümkün olmayan Malatyaspor ile diğer kümede kalma savaşı verenler eşit mi şimdi?

Ya 12 Haziran'da Malatya'ya gidecek Kasımpaşa? Tam bir futbol tabiri ile "Yusuf, yusuf, yusuf" değil mi? Mücadele ve toplara rahat girebilir mi?

İşi, "Geçmiş olsun" mesajı ile geçiştiren TFF bir de bu sorulara cevap verse.

12 Haziran kararının yanlış olduğunu bir kez daha vurguluyor ve bunda ısrar ediyorum.

ÇELEBİ MEHMET UNUTULUR MU?

Hüzünlü bir, "Hey gidi günler hey" diyeceğimiz, Atatürk Stadı'nın yıkımı gibi üzüleceğimiz bir olay bu.

Çelebi Mehmet Lisesi yerle bir.

Gerçi bu yıkım, deprem riski nedeni ile zorunlu olarak yapıldı ama orada okuyan bizleri de doğrusu şoke etti.

1950-60'lı yıllarda orası sadece Çelebi Mehmet Ortaokulu idi. O dönemlerde Bursa'da çok popüler olan Çelebi Mehmet Orta-Bursa Erkek Lisesi eğitim tünelinden geçen şanslı öğrencilerden biri de benim.

Müthiş bir eğitim ve hayat dersi veren bu tarihi okulda öğrendik gerçekleri.

Müdürümüz Kadir Çağal, Türkçeci Muzaffer hanım, Fizikçi Arşimet, İngilizceci sarı kız, Tabiatçı Güler Koza, Bedenci Tabanca Ziya ve diğer hocalarımız ile hayata ilk geçişleri yaptık.

Atletizm, basketbol, hentbolun ne olduğunu, nasıl oynandığını, kuralları ile birlikle Tabanca Ziya'dan gördük.

Sarı Kız'ın İngilizcesi ile Yeşil Müze'de turistleri bekledik. Elektrikli aletlerin imalatına bile Arşitmet'le başladık.

Köfte-ekmeğin nefis tadı ile ilk defa üst bahçedeki barakada tanıştık. 13-14 yaşındaydık o zamanlar. Ölenlere Allah'tan rahmet, hayatta olanlara sağlık afiyet dilemek boynumuzun borcudur. Hepsine binlerce teşekkür.

Tarihi Çelebi Mehmet Ortaokulu'nu unutmak mümkün değil.