Birinci olup kurtulalım derken

Kimin aklına gelirdi böylesi.          

3-0 yenip de buruk sevinç yaşamak da varmış. “Aman ne yapıp yapıp, grup birincisi olalım” derken Galatasaray’dan kurtulmaktı amaç ama, bu defa tersten yakalandık.
Akhisar’ı yenmekle güzellik yaptığımız Eskişehir’e de yarıfinalde Antalya denk gelince bu iş oldu     duble güzellik.
Bizimkisi ise tam bir şanssızlık. Galatasaray ile finalde karşılaşmak varken, erken gelen çarpışmaya ister istemez kucak açtık.
Artık 6-0’a isyan bayrağı açıp, hırs yapmaya geldi sıra. Yok başka çaresi.
Akhisar da benzini Trabzon’da bitirip gelmiş. Fazla yol yapamayınca Şamil, Bekir ve Caja orta sahayı istediği gibi avucunun içine alıverdi. Şamil’in bunun da üzerine koyarak hücuma çıkması erken bitirdi raki-bin işini.
3-0’a pek sevinemedik ama, Enes’in oyuna girmesine, bir de nefis gol atmasına uçtuk doğrusu. Top, bu çocuğun ayağına Fernandao’dan daha çok yakışıyor. Bunu Daum dahil kimse inkar edemez.

YENİNCEYE KADAR KURALI

Dün yazamadım ama içime dert oldu. Bu TFF gerçekten kuralsızlığın adresi haline geldi.
Fenerbahçe için “Şike varsa ceza yok” devrini açan TFF, bu defa da Beşiktaş için “Yeninceye kadar” kuralını icat etti.
Kasımpaşa’nın aldığı maçı zorla geri iade ettirdiler ve Beşiktaş’ı durup dururken potaya soktular.
Tam bir rezalet.
İhsan Kalkavan “Sahaya çıkmayız” diyordu. Keşke çıkmasalardı. Nasıl olsa yine aynı adrese çıktı maç. Hiç olmazsa sözlerinin arkasında dururlar ve Demirören’e önemli bir darbe vururlardı.