Yılların sorunu

Boşuna hayal kurduk.

Büyük paralar harcayıp bilinçsizce kurulan bu takım 9 kişi kalan rakipleri bile yenemiyorsa zaten iş orada bitmişti.

Kahvaltıdaki “Aç bitir” misali mideye indirilen alt yapı, batan geminin son mallarıydı. Her şeyi ile biten, daha doğrusu bitirilen Bursaspor’un ayakta kalması mümkün değildi. 

Sorun zaten bugünün değil, yılların sorunu. Geçmişte ne zaman ki Bursaspor kullanılmaya başlandı, maddi manevi çıkar sağlama yeri haline getirildi, işte o zaman gemi de batma sü-recine girdi. Sahadaki şampiyonluğun yerini, ferdi cep şampiyonlukları aldı.

Transferde gaza bastıkça hep futbolcular ve aracılar kazandı. 

Bu işler başladığında yapılan yanlışlara hep karşı çıktık. Çıktık ama işine gelmeyenler de bize, gazeteye, eve, önce telefon sonra da fiili tehditlere başladı.  

Bursaspor’da bugünlerin ayak sesleriydi bunlar.  Çünkü Bursaspor’un menfaatleri yerine ferdi menfaatler devreye girmişti ve bizim gazeteci olarak karşı çıkışlarımız ise bizimle sınırlı kaldı. Büyük çoğunluk seyretti ve kötü amaçlılara yol açıldı. Hatta o yol, ilerleyen yıllarda otoban oldu.

Halbuki 1960’lı, 70’li yıllar böyle miydi? O yıllardaki başkanların ve yöneticilerin olduğu bir fotoğraf geçti elime.

Başkanlar Şükrü Şankaya, Muzaffer Baştaymaz, Selahattin Kaya,  Talat Diniz ve yöneticileri Bursaspor’a 1 kuruş zarar gelecek diye ödleri kopar, masrafları ceplerinden karşılarlar, yanlış yapmamak için kılı kırk yararlardı.

Önce 1.Lig’de şampiyonluk sonra Süper Lig’de başarılı yıllar yaşattılar.

1 kere bile düşürmediler.

Çoğu vefat etti ama son yıllardaki rezillikleri görselerdi kesinlikle ”Bunun için mi gecemizi gündüzümüze katıp Bursa-spor’umuzu bayrak yarışındaki gibi elden ele taşıdık?” diye kahırdan 1 değil 2 kere ölürlerdi.

Ya büyük zorluklar içinde Süper Lig Şampi-yonluğu’nu Bursa’ya getiren merhum Başkan İbrahim Yazıcı’nın kalbi 1 dakika değil, 1 saniye bile dayanır mıydı bu eziyete?

Onun için eski başkan ve yöneticileri bir kez daha minnet ve saygı ile anmak boynumuzun borcu olmalıdır. Onların emanetini yerle bir edenlere bir değil bin kere yazıklar olsun.