Ateş düştüğü yeri yakmadı!

Dünden bu yana sosyal medyada açıp izlemeye dahi yüreğimizin yetmediği görüntülerle izledik Eskişehir yangınını… Hani derler ya ateş düştüğü yeri yakar diye… Ateş düştüğü yeri yakmıyormuş sadece… Maalesef bunu acı bir tecrübeyle öğrendi tüm ülke… Eskişehir’de şehit düşen alev kahramanları ile yandı yüreğimiz… İçimizi yakan hikayeleri, tamamlanmamış hayallerini bırakıp gitti kendini vatanına adamış yiğitler… Alevler sönecek elbette ama peki ya bu yürek yangını nasıl dinecek!... Tek tek isim isim her birinin inanılmaz hikayeleri kaldı bizlere yürek burkan… 10 gün önce evlenmişti şehidmiz Tolunay Kocaman… 6 Şubat’da asrın felaketini yaşadığımız depremde de yardıma koşmuştu Gazeteci Gürsel Arslan'ın oğlu Bayram Eren Arslan… Baba Arslan, "Yangını duyunca kendisini tutamayıp koşarak gitti. Onunla gurur duyuyorum." diyerek son kez seslendi oğlunun ardından. Doğa tutkunu, doğaya aşıktı bir başka şehidimiz Eyüp Dereli… 5 yıl önce kendi isteğiyle orman teşkilatına geçiş yapmıştı... HÜRJET'in de baş mühendislerinden şehit Muharrem Can’da kor alev halinde düştü yüreğimize… Sercan Utmi, Hilmi Şahin, Enes Kızılyel, İlker Onarıcı, Tekin Enes Sarıyıldız ve Alperen Özcan… Hepsi birer kahraman, hepsi bu vatanın şerefli şehitleri…

10 YIL DEĞİL BİN YIL LAZIM!

Yangın öylesine büyük, öylesine korkunç boyutlara ulaştı ki alevler Yenişehir sınırlarına kadar ilerledi… İznikli çiftçilerin yangına müdahale etmesi Bursa’yı büyük bir faciadan kurtardı… Gece sokak lambalarından yağan külü izledik… Acının yağışına şahit olduk yüreklere… Biliyoruz ne ilk ne de son olacağını… 2021’de Manavgat-Marmaris ve Bodrum’da yaşanan yangını çabuk unuttuk mesela… 9 can kaybımız vardı… 100 binlerce hektar alanımız kül olmuştu… 2023 Çanakkale’yi… 2024 Adana ve Muğla’yı… Hepsi yakın tarihte olmasına rağmen maalesef hepsi hafızalarımızın çok uzağında… İşte o uzaklık arttıkça da yangının sıcağı yakından vuruyor yüzümüze tüm gerçeğiyle… Tekrar tekrar ve her defasında daha da güçlenerek… Tıpkı deprem gerçeğini sallandıkça hatırlamak gibi… Peki o zaman soralım kaç kez daha yanar bu yürekler yaşanan bu acıları unutmamak için? Hiç mi ders alınmaz, hiç mi akıllanmayız? Allah’tan gelene sözümüz yok ama insandan gelince acı, acımasız olmak hak değil midir? Ormanı yakan, bu ülkeye kıyan, cennet yeşili vatanı çorak çöle çeviren her kimse 10 yılla yargılanacak öyle mi? 10 değil bin yıl ceza alsalar az gelir… Öyle bir ceza almalılar ki, değil ormanı yakmak, kibrit çöpünü dahi yakamamalı!