Papazı seven sakalına katlanır!

Hızlı muhabirlik yıllarım…

Baktım, şehrin en işlek bölgesinde bir kalabalık…

Güzel bir haber yakalama heyecanıyla hemen fotoğraf makinemi hazırladım, kalabalığın olduğu yere koşturdum.

Bir de ne göreyim, halk arasında ‘bul karayı al parayı’ oynanıyormuş meğer!

Kumarın bir çeşidi…

Bilmeyen yoktur da yine kısaca tarif edeyim…

Üç iskambil kağıdı içinden papaz resmi olanı bulmak için para basıyorsun, bulursan bastığın paranın iki katını alıyorsun…

Bulamazsan havayı!

İki üç dakika izler izlemez, sistemlerini çözdüm!

Oynatanlar 4-5 kişilik üçkağıt çetesi… Biri köşede erketeye yatmış, polis veya zabıtayı kolluyor.

Diğerleri de normal vatandaşmış gibi oynuyor ve kazanıyormuş numarası yaparak izleyen diğer vatandaşları yemliyorlar.

Nasıl mı?

Oynatan kişiye güya çaktırmadan papazın bulunduğu iskambil kağıdının ucunu hafiften kıvırıp geri veriyor, kağıtları karınca oradan şak diye buluyor.

Bu taktiğine inanıp da para basmak istediklerinde ise oynatan kişi el çabukluğu ile papazın bulunduğu kağıdı düzeltip boş olan kağıtlarından birinin köşesini kıvırıyor…

Kağıdı bir çekiyorsun, Dobrowski!

Kasketli yaşlı bir amcamı düşürdüler bu tuzağa, önce 10 lira bastı 20 lira aldı, ardından 20 lira bastı 40 lira aldı…

Baktı bedava para tatlı, tam 100 lira basıyordu ki, dayanamayıp müdahale ettim… (Dikkatinizi çekerim, 90’lı yılların 100 lirası!)

Sen misin müdahale eden, anında üç kişi sardı etrafımı “Hadi bekleme yapma kardeşim ikile!” diyerek diklendiler.

Tehditkâr söz ve bakışlarına rağmen gitmedim, kenardan izlemeye devam ettim…

Verdiler gazı yaşlı amcama, eli titreyerek bastı 100 lirasını ve kaybetti!

Şoku atlamasına fırsat vermeden, “polis geliyor polis” paniği yaparak, tezgahı toplayıp bir anda ortadan kayboldular.

Parasını kaptıran vatandaşla kaldık baş başa…

Teselli etmek için “Ah be amcam, kumar senin neyine, al ekmeğini git evine!” dedim. O hala “Köşesi katlı kağıdı seçmiştim, niye çıkmadı ki papaz?” diye kendi kendine konuşuyordu…

Baktım az ilerde trafik ekibi var, başka canlar yanmasın diye gidip durumu anlattım…

Genç polis memurunun şu sözünü hiç unutamıyorum:

“Kardeşim, biz o üç kağıtçıları kovalamaktan, yakalamaktan bıktık, vatandaş dolandırılmaktan bıkmıyor, ne yapalım papazı seven sakalına katlanır! “

Polis memur gerçekten de çok haklıydı…

Kaç yıl geçti ama bugün bile ne zaman geçsem o bölgeden hala bul karacılar orada, işbaşındalar...

E ne yapsınlar, arz-talep meselesi bu!

Hayatımızın her alanında varlar…

Millet olarak seviyoruz kısa yoldan köşeyi dönmeyi, bedava peynirin sadece fare kapanında olduğu gerçeğini bile bile, terlemeden parayı bulmaya bayılıyoruz…

Para yerine papazı bulunca da, “Nerde bu devlet?” diye ağlanıyoruz!

Kurnazlığın bedelini devlete ödetmeye çalışıyoruz!