Sigaradan düşmeden tütüne…

Bir yandan Maliye Bakanlığı zamlarla sıkıştırıyor bir yandan da Sağlık Bakanlığı yasaklarla…

Fakat ne fayda!

Ülkemizde yılda ortalama 80 bin kişi sigaraya bağlı hastalıklar yüzünden hayatını kaybetse de, “Ben içmezsem, sen içmezsen, o içmezse, ekonomimiz nasıl çıkar düzlüğe?” diye efkârlanıp içmeye devam ediyorlar.

Sigara içmediğim için içenlere de saygısızlık olur diye “bırakın şu mereti o sizi bırakmadan” da diyemiyorum…

Klinik Psikolog Yalçın Kireçci’nin, “Sigara ve Alışkanlık Yasaları” adlı kitabında okumuştum, sigara içenlerin de çeşitli kategorilere ayrıldıklarını…

Onu paylaşayım da en iyisi kendileri test etsinler, hangi kategoriye girdiklerini…

Koşulsuz alışkınlar:

Her zaman her yerde ve her ortamda, hastalıkta bile kullanma zorunluluğu hisseder. Çevreyi önemsemez. Alışkanlık, psikolojik bağımlılık düzeyindedir.

Tiktakçılar:

Saatle kurulmuş gibi 10-15 dakikada bir sigara yakarlar. Canının istemesi önemli değildir. Belirleyici olan zamanın geçmesidir. Yedek paketleri de hep yanındadır.

Ehli-keyifler:

Özel koşulları vardır… Marka, ağızlık, ortam, seremoni gibi… Bu şartlar yerine gelmediği sürece sigara içmezler. Tek amaçları vardır, içerken keyif almak.

Entelektüel içiciler:

Birçok markayı, puroyu, pipoyu denemişlerdir. Okuma, araştırma ve sorgulama alışkanlıkları vardır. En zararlı tiplerdir.

Uyaroğulları:

Israra hiç dayanamayan tiplerdir. Tiryaki filan değildir. Kişilikleri gölgeden ibarettir. İkram ve ısrar edilmedikçe içmez, içmeyi düşünmez.

Klasik otlakçılar:

Sözde tiryaki değillerdir. İçen birini görmeleri baştan çıkmaları için yeterlidir. Otlakçı oldukları sık sık yüzlerine vurulsa da alınmazlar.

Tektekçiler:

Bilinçli tiryakilerdir. Ortaya hiç paket çıkarmazlar. Paketi öyle bir açarlar ki, elini cebine attığında bir tek sigarayı kolaylıkla çıkartabilirler.

Sosyal içiciler:

Toplantılarda, yemeklerde ve özellikle kokteyllerde bol bol sigara içerler. Sigara kullanmak onlar için bir paylaşım ve iletişim aracıdır.

İlaç niyetine içenler:

Çok sıkıldım yak bir sigara. Çok mutluyum ver bir sigara… Bunlar için sigara bir teselli ve oyalanma aracıdır. Adeta sığınılacak bir liman.

İradesini ispatlamayı seven iradesizler:

Aslında sigara içmek istemez. İçmeye karşıdır. Yakın çevresinde içenler vardır. Onlara bıraktıramadığı için, onlara uymak zorunda hisseder kendisini.

Dengeli tipler:

“Her şeyin azı karar, çoğu zarar” inancını kendine yaşam felsefesi yapmış tiplerdir.

İflah olmazlar:

İnatçıdırlar. Sigara kullanmayı adeta bir karakter özelliği olarak kabul etmişlerdir. Sanırsınız ki, anasının karnından sigarayla doğmuşlardır!

Bir de sigarayı bırakma sözü verip de bir türlü bırakamayan, bıraktığında ise iş işten geçmiş bir gözü toprağa bakanlar var…

Onlar için de son pişmanlık neye yararcılar diyebiliriz!