Eli kulağında…

Bizim gibi futbol ülkelerinde transfer süreci, karanlık bir tünel gibidir; girdiğiniz anda eğer farlarınız güçlü değilse, hızınız da yüksekse, yolun sonundaki ışığı görebilmeniz mümkün olmadığı gibi, el yordamıyla kenardan aldığınız yeni yolcuların neye benzediğini, eli yüzü düzgün mü değil mi, işinize yarar mı yaramaz mı, yoksa sizi soyup soğana mı çevirmişler, tüm bu teşhisleri iş işten geçtikten sonra yaparsınız ki, bu da size sadece bir sene değil, bir ömür kaybettirir.

Biz o tünele yıllardır tek parça girip, elde sadece bir direksiyonla çıkmaya, dört lastiği bile çaldırmaya alışmıştık.

Ta ki bir yıl kadar önce bir grup iyi insanın çıka geldiği güne kadar…

İlk sene ne olup bittiğini, neler yaşandığını, bu şehrin her sokağı, her çıkmaz aralığı bile artık ezbere biliyor, dönüp dönüp anlatmak, kendini tekrar etmekten başka bir işe yaramaz.

Koca bir şehir, 2024-25 sezonunda imzası olanların hepsinin önünde saygıyla eğildi ve o defter kapandı.

Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.

Tünele bu ekiple ikinci girişimiz.

Allah biliyor ya, millet bizim kapattığımız kitabı okumaya devam ederken, biz; hem de son derece yüksek bir hızla tünele girince hafif bir tedirginlik yaşanmadı değil.

Ama gördük ki, geçtiğimiz her yeri aydınlattığımız gibi, bize lazım olan her yeni yolcuyu, evire çevire inceledikten sonra 2025-26 model aracımıza alıyor, içimize sinmiş bir şekilde, bonus toplar gibi yaz meyvelerini kopara kopara gidiyoruz.

Ancak o da ne! Bayram öncesinde sanki biraz hızımızı alt limite kadar düşürmüş gibiyiz ve ‘çilek’ diye nitelendirdiğimiz son koparma hamlesi biraz gecikmiş gibi duruyor.

Bu benim olmasa da, sanki camiada ağırlık kazanmış bir görüş, bu belli.

Ancak kabul edelim ki, “şah ve mat” diyebileceğimiz bir noktadayız ve son derece dikkatli, sakin ve tutarlı olmak durumundayız.

Geçen sezon bu pozisyona ‘oynama ihtimalini’ satın aldığımız bir oyuncu koymanın güçlüğünü, yeri geldiğinde çaresizliğini hep birlikte yaşadık.

Bu sefer bu lükse sahip değiliz.

Santrforun verimliliği kadar, takımdaki dengeler de önemli.

Attığı/atacağı goller kadar, takımın karakterine uygunluğu da hassas konu.

Sorun yaratan değil, sorun çözen bir oyuncu olması da şart.

Stoper, kenar oyuncusu için vitrin vitrin dolaşma imkanı vardı ama skorer oyuncu dediğimiz de, sadece bir vitrin ve o vitrindeki üç beş oyuncu var karşımızda o kadar.

Şuna eminim, eğer başkanın içine sinerse, aklına yatarsa ben dengeyi de takım içi mevzuları da cesaretle göğüsleyeceğini ve üçe beşe bakmayacağına eminim.

Ancak şunun da farkındayım;

İç piyasada yaşanan bu kriz, hele de sadece skorer oyuncu hususunda, federasyondan yabancı izni kopartmaya yeterli olmaz.

İkinci lig yabancısız oynamaya devam eder.

Ama eli kulağında…

Tanıdığım kadarıyla başkan, çilek için elini uzattı mı, geri çekmez.