Ne gündü, ne geceydi ama…

Daha önce de ifade ettim…
Bir şampiyonluktan daha fazlasıdır yaşanan.
Öznesi Bursaspor olan bu hikayeden, aslında bu ülkeyi yönetenlerin ve yönetme iddiasında olanların bir ders çıkarması lazım.
*
Ortak bir hedefe, ortaklaşabileceğiniz bir sevgiye sahipseniz eğer, kaygıları azaltmak, sıkıntıları ortadan kaldırmak zor değil.
Öyle olunca farklılıklar anlamını yitiriyor, ideolojiler bile, yan yana yol yürümenize engel olmuyor.
Çatışma hayatın elbette bir gerçeğidir ama “ta kendisi” olmadığı gibi, hayatın bütünü ondan ibaret de değildir.
*
Bu manada tribündeki taraftar arasında bir ayrılık zaten hiç olmadı.
Zengin/fakir, işçi/işveren, kadın/erkek, yaşlı/genç nasıl omuz omuza verdiyse yıllardır, bu şehrin dinamikleri de;
Sen AK Partilisin ben CHP’li, sen MHP’sin ben Zafer’im İYİ Partiyim demeden, siyasi kimliğini bu defa cebinden çıkartmadan, aslolan Bursaspor’dur deyip, yumruklarını gevşetince neler olabileceğini, nelerin başarılabileceğini hem kendileri gördüler, hem de bütün ülkeye gösterdiler.
Fena mı oldu?
Fiyakaları mı bozuldu?
Siyaseten oy mu kaybettiler, yoksa kazandılar mı?
Kim kaybetti biliyor musunuz?
Bu canım ülkenin her karış toprağında kavga olsun, yesin birbirini millet ki, kafayı kaldırmaya mecalleri kalmasın, uyandırmayın kerizleri diyenler, birlikten kuvvet doğduğunu bize unutturanlar kaybetti.
*
Bu bakmaya doyulmaz, harika tablonun çerçevesi Bursa, tuvali Bursaspor, ressamları ise Sayın Faruk Çelik ve Sayın Mustafa Bozbey’dir.
Tablonun önünde onlarca insan görüyorsunuz ya, onlar da ellerine aldıkları fırçalarla resmî yapanlardır.
Helal olsun size…
Bu birlikteliği fark edenler, şimdiden aktar aktar dolaşıp nifak tohumu aramaya başlamışlardır bile.
Tehlikenin büyüklüğünün farkına yeni vardılar.
“Bursaspor bu sefer sağlam atıyor adımlarını, en tepeye çıktıklarında, 2010’da olduğu gibi bir sefer değil, artık her yıl başımızın belası olurlar” deyip, başta siyaseten oluşan bu havayı dağıtacak stratejiler geliştireceklerdir.
Aman oyuna gelmeyin.

BALIKESİR, SEN NE GÜZEL ŞEHİRMİŞSİN!

Hani son çıkanın ışıkları kapattığı Bursa var ya, ona bu kadar benzeyen bir şehir daha olabileceği, Balıkesir’in bu denli güzel bir şehir olduğu aklımdan çıkıvermiş ne hikmetse…
Ruslar der;
Çirkin kadın yoktur, az votka vardır…
Allah şahit, Shell’de bir bardak kahve içtim sadece, kafam güzel falan değildi yani…
Sonra sırrı keşfettim.
Balıkesir’i güzelleştiren, şehrin baştan ayağa yeşil beyaz bayraklarla donatılmış olmasıymış bu bir…
İkincisi de;
Polisin 20 bine yakın insana düşman değil, evladıymış gibi yaklaşması, eğlenmeye izin vermesi, hatta sessiz/sakin izlemesiymiş.
Kalabalık azgınlaşıyorsa eğer, insanların gördüğü muamele bunda etkin rol oynuyormuş demek.
Bunu da emniyet test etmiş oldu, iyi de oldu.
*
Dönüşte Özlüce’de ise mükemmel ötesi anlar yaşandı.
Onları anlatmak için kelimelere ihtiyaç yok, görüntüler, videolar yeter.