Bir ara Çin şimdi Arap yarımadası

Gerçeği kabul ederseniz hayal kırıklığına uğramazsınız.

Hele ki…

Sporda…

Düşünün ki ata sporumuz dediğimiz güreşte bile gerilere düştük.

Yeni dünya ve olimpiyat şampiyonları çıkarma konusunda durumumuz ortada.

Hal böyleyken futbolda beklentilerimizi yüksek tutmamız ne kadar doğru olur.

Önceki akşam oynanan Benfica-Fenerbahçe maçında skor kimseyi aldatmasın.

Oyuna bakmak lazım.

Fenerbahçeli futbolcuların tanınırlığı, Türkiye’ye transfer edilirken çıkarılan yaygarasını düşündüğünüzde Benfica karşısında turu geçen taraf olması gerekirdi.

Elbette sporda, hele ki futbolda sürprizler olur ama o gerçekten sürpriz olur.

Bir önceki akşam Kazakistan takımının Celtic gibi bir takımı eleyip Şampiyonlar Ligi’ne kalması gibi sürprizler olur ama ya oyun.

Celtic perişan etti ama olmayınca olmuyor derler ya…

Bir türlü gol atamadılar.

Penaltılarda da kaybettiler.

Fenerbahçe’yi izleyince, transfer döneminde getirilen futbolcuların sunumunu düşününce “Görünen köy kılavuz istemez” sözünün doğruluğunu bir kez daha anlıyorsunuz.

Görüntü var ama oyun yok.

Maçta kendi yetiştirdiği tek bir futbolcusu bile yoktu Fenerbahçe’nin…

Sahada bir tane o da Avusturya patentli Mert vardı.

10 futbolcusu yabancıydı.

Dünyaca ünlü Barcelona’nın, Real Madrid’in ilk 11’de emin olun ki kendi yetiştirmesi futbolcuların sayısı hiç de az değildir.

Jose Mourinho, Mert’i de ayıp olmasın sahada bir Türk oyuncu olsun diye ilk 11’e almıştır.

Kaç kez şapkamızı önümüze koyup düşünmemiz gerekir diye yazılıp çizilmiştir?

Dünya futbolunun elinin tersiyle ittiği, teknik adamdan, futbolcudan bir şeyler beklemek ne kadar doğrudur?

Suudi Arabistan'a, Katar’a gitmek istemeyen, çekinen futbolcuların durağı haline gelmeye başladı Türkiye…

Bir ara Çin modaydı, şimdi Arap yarımadası…

Voleybolu kenara bırakırsak takım sporlarında maalesef becerikli değiliz.

Doğru analizler yapamıyoruz.

Doğru oyuncu, doğru teknik adam buluşmaları için sabırlı değiliz.

Zengin kulüp başkanlarıyla da futbolun gelişiminde mucize beklemek hayalcilik.

Bu gidişat İngiltere, Fransa’daki gibi kulüplerin şahıslara satılmasıyla sonuçlanacak gibi…

Göztepe yabancıların elinde…

Süper Lig’den düştükten sonra satıldı ve ertesi yıl geri döndü.

Geçen yıl dikkat çekti.

Bu yıl belki de üstüne koya koya gidecek.

İyi bir şey mi bilmiyorum.

Gönlüm, her zaman ister futbol isterse diğer branşlarda olsun takımların sahiplerinin kulüp üyeleri olması yönünde…

Çünkü, bu aidiyet duygusunu daha güçlü hale getiriyor.

O takım gerçekten bizim oluyor.