Tersine göçün sessizliği!

Ne kadar inanırsınız ne kadar güvenirsiniz?

Enflasyon verileri ister istemez TÜİK’e karşı böyle bir duyguyu tetikliyor.

Sonuçta resmi olarak kayıtlar TÜİK üzerinden tutuluyor.

O veriler kabul görüyor.

Birkaç hafta önce TÜİK’in tersine göç ile ilgili bir verisi paylaşıldı.

2023 yılında tam 3,45 milyon insan Türkiye’de yer değiştirmiş.

2024-2025 verileriyle güncellendiğinde bu sayı daha da artmış olabilir.

İstanbul, Bursa, Ankara, İzmir, Antalya gibi şehirler göç almaya devam ederken artık tersine göç de veriyor elbette…

Her göç verisinde rakamlar kulağa kuru bir istatistik gibi gelebilir ama aslında her birinin ardında ayrı bir hayat hikâyesi, ayrı bir yolculuk var.

Kimi iş bulma umuduyla yola çıktı, kimi çocuklarının geleceği için.

Ama dikkatle baktığınızda bu hareketin önemli bir kısmı artık “tersine göç” dediğimiz yeni bir gerçeğe işaret ediyor.

Yıllar önce büyük şehirlere göç edenler, şimdi yeniden köylerine, kasabalarına dönmeyi umut ediyor.

Kimi dönebiliyor, kimi dönemiyor.

Gürültünün, betonun, yüksek kiraların ve yalnızlığın tükettiği ruhlar; doğduğu toprakların sıcaklığına, köy çeşmesinin serinliğine, komşulukların içtenliğine sığınmayı arzuluyor.

Büyük şehirlerde kazanılan paranın, kaybolan huzuru geri getirmediğini fark eden insanlar, yeniden köklerine yöneliyor.

Bu dönüş sadece bir mekân değişikliği değil; bir iç hesaplaşma, bir özlem yolculuğu.

Dededen kalma toprakta yeniden çift sürmek, anneanne evinin önünde çay demlemek, çocuklara köy yollarında bisiklet sürmeyi öğretmek…

Bunlar rakamlara sığmaz ama işte tam da bu yüzden anlamlıdır.

Tersine göç bize şunu söylüyor:

Mutluluk her zaman daha fazla ışık, daha yüksek binalar, daha kalabalık caddeler demek değildir.

Bazen mutluluk, doğduğun topraklara yeniden kök salmaktır.

Belki de 3,45 milyon kişinin yolculuğu, aslında hepimize şu soruyu sorduruyor:

Biz nerede daha çok “biz” oluyoruz?

Tersine başlamış bu göç yolculuğunun daha etkili olabilmesi için devleti yönetenlerin sadece gençlere yönelik teşvik anlayışından vazgeçmesi gerekir.

Genç emekliler cenneti Türkiye’de köyüne dönüp hala iş yapabilecek çok sayıda insan var.

Bu insanlar köylerine dönüş konusunda teşvik edilirse köyde kalmayan genç nüfusun yeniden canlanmasına, tarım ve hayvancılığın kendine alan bulmasına imkân sağlanır.

Anne babasının yanına gidecek çocuklar, kendi çocuklarını da köye götürmüş olacaklar.

Böylece şehirde doğup büyüyen ikinci ve üçüncü nesillerin doğayla, köyle yeniden bağ kurmasının önü açılmış olunur.

Bu da tersine göçün seyrini etkiler.

Kentlerin varoşlarında ucuz işçi olmaya itilen milyonlarca insan yeniden nefes almaya, kendisini bulmaya başlar.