Hamburger yemeye bizi genlerimiz mi sürüklüyor?

Yaşam alanları ve su kaynakları ile birlikte diğer türlerle rekabet edilen bir diğer alan besin kaynaklarıydı. Avlanılarak elde edilen besinleri bir kenara koyarsak, insanlar için en önemli besin kaynakları çevredeki ağaçlarda bulunan olgunlaşmış meyveler, tüketilebilen bazı mantarlar ve otlardı. Hatta bu meyvelerdeki fruktoz, şeker kamışından şeker elde edilene kadar binlerce yıl insanların tek tatlı kaynağını oluşturdu.

Diğer pek çok tür için de durumun bundan farklı olmaması, insanları bir besin kaynağı bulduklarında onu tüketebildikleri kadar çok tüketmeye yöneltti.

Peki binlerce yıl, bir daha ne zaman yeterli miktarda besin bulabileceğini bilmeyen insanın, besin bulunca maksimum miktarda tüketme davranışı genlerimize işlemiş olabilir mi?

Günümüzde yüksek karbonhidratlı ve yüksek yağlı besinlere olan düşkünlüğümüz bu durumun bir göstergesi olabilir; çünkü yüksek karbonhidratlı beslenme, kısa sürede tokluk hissine ulaşmamızı sağlarken yüksek miktarda yağ tüketimi ise midedeki besinin sindirilip bağırsağa iletilmesini yavaşlatarak, tokluk hissinin daha uzun süreli olmasını sağlar.

Fast-food markalarının 800-1000 kalorileri aşan ve çoğunluğu karbonhidrat ile yağdan oluşan menülerini, vücudumuza hiçbir faydası olmamasına rağmen büyük bir iştahla tüketmemiz bu durumun gözle görülür bir örneği.

Öyleyse insan ırkının bugün de binlerce yıl önce atalarının yaptığı davranışı tekrarladığını söylememiz mümkün. Yine de genlerimizin arkasına sığınıp bu davranışı tekrar etmek o kadar da doğru değil. Avcı-toplayıcı dönemde insanların sürekli hareket halinde oldukları düşünülürse, enerji ihtiyaçları bize göre oldukça fazlaydı.

Çoğunluğumuzun günün uzun saatlerini masa başında oturarak geçirdiğini ve her türlü besine, istediğimiz hemen her an ulaşabildiğini düşünürsek, sağlıklı olan: Genlerimizin önüne geçerek, yüksek karbonhidrat ve yağ alımından kaçınıp, dengeli ve sağlıklı bir beslenme biçimini tercih etmek olacaktır. (Ontrava)