Tecavüze uğrayan genç kızın bu mektubunu lütfen okuyun

Tek başına adalet arayışına giren Ahmet İ.’ye sosyal medyada destek çığ gibi büyüdü, kadın kuruluşları bir an olsun yanından ayrılmadı.

Babanın çığlığına bugüne kadar sessiz kalan kızı 16 yaşındaki H.İ. de eklendi artık. İki gün önce Denizli Adliyesi’nde görülen ilk duruşma öncesi H.İ. de bir mektup yazarak haykırdı, isyan etti. Mektubu baba Ahmet İ., Facebook aracılığıyla paylaştı. H.İ.’nin mektubu insanın tüylerini diken diken ediyor. İsyan ettiriyor. İşte H.İ.’nin çocuk dünyasının karardığı o günü anlattığı ve yasalara isyanını haykırdığı o mektup:

Sesime kulak verin

“Merhaba hiç tanımadığım insanlar ve babam.
Sizler beni babamın ‘KIZIM İÇİN ADALET İSTİYORUM’ çığlığı ile tanıyorsunuz.
Ben H.İ...
Hikayemi internetten, gazetelerden, haberlerden dinlediniz. Sizlerle beraber ben de tekrar tekrar dinledim, okudum. Bazen anladım, bazen eleştirilere anlam veremedim ama dinledim. Ben sustum, babam konuştu. SESİM, NEFESİM, ÇIĞLIĞIM oldu BABAM.
Bu defa babam konuşmasın, babam anlatmasın. Ben anlatayım yaşadıklarımı, hissettiklerimi.
Ben H.İ... Yaşım 14-15... Yaşadıklarım yaşımdan büyük. Yaşıtlarım gibi oyun hikayelerim, okul anılarım, doğumgünü hatıralarım yok artık!
Silindi aklımdan, rüyalarımda olan ne varsa... Bir gecede silindi gitti. Yaşımdan büyük yaşadıklarım, hatırladıklarım artık. Yarın 7 Mayıs ve benden çok babamın mahkemesi var. Benim yaşımdan da küçüktü N.Ç... GÖRDÜM, OKUDUM, BAKTIM, KORKUYORUM... Şimdi babamın çığlığı yetecek mi beni kurtarmaya?

(...)

Çok tuhaf, ben bir öğrenciydim. Ödev yapmam gereken bir saatte tanımadığım insanlara mektup yazıyorum. En çok edebiyat öğretmenim okusun isterdim. Acaba kompozisyon değerlendirmesine alsaydı mektubumu, kaç verirdi bana?

Ben H.İ... Hiç bilmediğim bir yasayla o korkutucu gecede yaşadığım şeyin ardından yaşımın bir gecede 16-17 olduğunu, rıza gösterdiğimi söyleyen yasalar ve amcalar... Ben bir gecede büyüdüm demek!
Ama benim daha okulum bitmedi, oyunlarım yarıda kaldı, nasıl büyütünüz beni?
Nasıl karar verdiniz büyüdüğüme? Boyum da aynı benim. Saçım da uzamadı ki! Nasıl büyüdüm ben bir gecede? Bana da söyleyin nasıl büyüdüm, nasıl büyütünüz beni?
Ben H.İ...
Yaşından büyük cümleler kurmayı öğrendim rezil bir gecede.
Benim için açılan internet sayfalarında, tanımadığım insanların elinde, ‘H.İ. için adalet istiyoruz’ yazılı bir kağıtla çekilmiş resimler gördüm. Birinde ‘ASLA YALNIZ YÜRÜMEYECEKSİN’ yazıyordu, okuyunca aklıma direkt babam geldi. Evet o varsa yalnız değilim ve sizler hiç tanımadığım insanlar annelerim, ablalarım, abilerim ve babam, babalarım...
Sizler de ve daha niceleriniz...
Ben H.İ...

Bugüne kadar babamın adalet istediği kızı...
Ben H.İ...
‘Aaaaa bu o mu?’ diye yüzüme anlamadığım bir bakışla baktıkları kızım, evet o benim.
Babası Ahmet İ.’nin, ‘Kızım için adalet istiyorum’ diye ortalığı tırnakladığı kızı. Evet o benim, ben H.İ...
Annesiyle okula, sinemalara gitmesi gerekirken; karakollara, hastanelere, mahkemeye, avukatlara gitmek zorunda bırakılan. Evet işte o benim, doğru tanıdınız. Bildiniz.
Ama bilmediğiniz; geceleri korkuyla uyuyamadığım, artık öğrenci olmadığım, artık hep yaşımdan daha büyük görüldüğüm...
Evet ben H.İ... Bugüne kadar babasının ‘KIZIM İÇİN ADALET İSTİYORUM’ dediği kızı...
Şimdi ben H.İ., kendim için ADALET İSTİYORUM, SESİME SES VERİN!''